hayallerim var ve bu hayallerimin içinde şöyle bir sevgilim olsun falan da yok.
kadınlarla konuşmasını bilmiyor muyum? gayet güzel biliyorum ama derdim birisini hayatıma sokmak değil. benim hayallerime ortak olmak isteyen olursa gelir yanıma ama beraber yol almak varken bana köstek olacaksa, ben yoluma bakarken o bana göre saçma sapan düşüncelere dalacaksa, her Allah'ın günü onu çocuk gibi avutmam gerekecekse neden olsun ki.
zaten sevgili olaylarını da kafama takmıyorum böyle şeylerin nasip olduğunu düşünüyorum. nasibimizdeki kişide er yada geç karşımıza çıkacak. ben ozamana kadar vaktimi değerli geçireyim ki o karşıma çıktığında hayatım çok daha güzel olsun.
kim bilir belki 40 yaşına kadar çıkmaz
