Sendikaların güçlü olduğu iş yerlerinde genellikle asgari ücrette çalışan işçi olmuyor. Sorun burada başlıyor zaten. Sendikalaşmanın azlığı işçileri bir ömür boyu aynı paraya mahkum ediyor. Sendikalaşmanın olduğu yerler genellikle yabancı firmalar oluyor. Güçlü bir işçi sendikasının eksikliği işçilerin gerçekten kötü koşullarda çalışmasına sebep oluyor. Bu durumu sağ-sol ayrımı yapmadan sınıfsal olarak ele almamız gerekiyor ama maalesef sendikalarda da durum tıpkı partilerdeki gibi. Burada şirketlere büyük iş düşüyor. Hakkaniyetli ve yüksek kâr hırsı olmayan, insana değer veren şirketleri el birliğiyle büyütmemiz gerekiyor aslında.
Burada işçi kardeş, patron kalleş felsefesiyle hareket etmek bence de mantıklı.Hakkaniyetli ve yüksek kâr hırsı olmayan, gerçekten işçiye emeğini veren, işçilerin de patronu mağdur etmediği firmaları sosyal medyada parlatıp, oralardan alışveriş yapmak en kulağa mantıklı gelen hamlelerden.Eğer böyle olursa diğer şirketler de belki örnek alabilir.Şimdilerde mülteci ucuz işgücü de ülkeden iddialara göre giderken, işe girecek Türk vatandaşlarına hak ettiği insani yaşam şartlarını sunmaları zorunlu olmalı.
