Topic: Çocukluktaki mahalle anılarınız... (Read 1749 times)

ah ahh biz yaşadık be abi... tatlı oyunlarıda gördük yokluk zamanınıda görmedık cok fazla en güzel dönemdi bence... ilik misket saklambaç anıları biter mii

O kadar güzel mahalle anılarım var ki hangisini anlatsam bilemedim. En acımasız olanını anlatayım en iyisi. Bizim mahallede bir kız vardı . Adı Filizdi. Biraz akıl engeli vardı. Ve tabii ki biz çocukluk acımasızlığıyla bu kıza yapmadığımızı bırakmamıştık. Dışkısını mı yedirtmedik, çukur kazıp içine mi atmadık daha neler neler. Ama şu an o yaptıklarımızı düşündükçe çok vicdan azabı  çekiyorum. Umarım bizi affetmiştir.

arkadasın dedıgı gibi bizim cocuklugumuz. birde arkadaslardan atarı kasetı alırdık degıs tokus yapardıık . hele o kank 90 oyunu var ya ınsanı alır gıderdı saatlerce oyna oyna dur hıc bıkmadan.

topu atan alır abanmak yok beylerr

Mahallede ezan okunana kadar oynadığım oyunlar aklıma geldi böyle diyince gece oynadığım saklambaçlar, kola ödüllü mahalle maçları...

Bütün çocukluğum evimizin civarında arkadaşlarla oynamakla geçti. İstanbul daha kalabalık, daha sakin, daha sevimliydi. Bugünün çocukları evde fazla vakit geçiriyor. Anne babalar çalıştığı ve sokaklar güvenli olmadığı için.

Taniki misket oynamak mahalle maçları yapmak sporcu kartı oynamak ne güzeldi bee
Özledim gerçekten de 😞keşke zamanı geriye alabilsek

cocukluk anılarımı anlatsam kitaplara sıgmaz hergünüm bir macerayla geçmiştir

1 milyona 10 tane tipitip sulu göz aldığımız yıllar,annelerin evde futbolcu kartları ile sakız kutuladıkaları zamanlar aklıma getirdi.

90lı yıllar ve daha öncesi neslin böyle anıları var ne güzel ama bundan sonraki neslin böyle masumane mahalle anıları olabilecek mi acaba, her şey eskiden güzeldi derler ya hani, her geçen gün insana hizmet eden yenilikler daha da güçlenerek gelişiyor ama insanlar her geçen gün birbirlerinden daha da uzaklaşıyor, insanlar daha huzursuz, aileler daha mutsuz...

Çocukluğumdan benim en güzel anılarım arkadaşlarımla geçirdiklerimdir..Mesala her akşamüstü sokakta saklambaç oynamak gibi çok eğlenir gülerdik hey gidi günler..

O kadar çok istiyorum ki tekrar çocukluğuma dönmeyi.Dert yok tasa yok.Mahallede maç yapardık vs vs.Ne günlerdi.

Vay be konuyu görünce eskilere gittim bi, duygulandım...
Benimde 4 kafadar arkadaşımla bir çilek tarlasına girip kusana kadar çilek yeme anım var ki hatırladığım da yüzümde bir gülümsemeye sebep olur.
Bizim bahçenin yan tarafında çilekçiler oturuyordu bunlar her pazar günü çilek satmaya 3 km ötedeki pazar gidiyordu sabahtan. Bizde bunları takip ettik evden çıktıkları anda 5 çocuk bahçeye daldık, yaşımız ufak ama hırsız demeyin hemen toplamda 5 kilo çilek yemişizdir Her neyse çok iyi hatırlıyorum batuhan diye bir arkadaşım vardı çilek yiyecem diye kusmuştu yer açılsın diye 3 saat bahçeden çıkmadık hepimizin karnı ağrıdı.
Çilekleri yemeye o kadar odaklanmıştık ki günün bittiğini anlayamadık. Bahçenin sahipleri geldi. Biz bunları görünce civciv gibi dört bir tarafa dağıldık. Bizi baya kovaladılar en son paçayı kurtaramıyacam sandım peşimi bıraktılar.

aksama kadar sokaklarda futbol,saklambaç, istop,bilye,çamurdan araba, 9 taş gibi oyunlar oynardık. Hele bir de erik çalma yok mu:)))

başlığı görünce içerledim. hep lojmanlarda sitede kaldığımız için mahhelle kültürü olmadı. okul bahçesinde ne oynadıysak o. insanın çocukluk arkadası bile olmaması kötü. ne diye anlattım bilmiyorum ama içerledim heralde:)

Cocukluk anilari herkesin unutamadigi cocukluk anilari vardir.Benimde bir cok anim var ama hic unutamadigim bir animi anlatayim.Ilk okul 4.siniftaydim ilk okul ogretmenimin cocugu yoktu  bir yere gittigi zaman hanimi korkmasin diye ben onlarda kalirdim, butun cocuklar beni kiskanirlardi. hele biri var ki beni gozden dusurmek icin neler yapardi neler,her hamlesini bosa cikardim. Okulun tatil gunu yaklasmisti nisandi sanirim,Babam ev ihtiyaclarini karsilamak icin koyun satilacagini  soylemisti.Aklimda kalmis, o gunler koye tuccar gelmisti babam koyde degildi,ben gittim  100 liraya bir koyun sattim. geri okula geldim,herkese hava atiyorum benim 100 liram var diye oglen tatilinde top oynarken  ozaman uzerimde ne vardi hatirlamiyorum,cebindeki 100lirayla kaleyi belirleyen tasin uzerine koydum  oyun bitip derse girdigimizde paranin cebimde olmadigini gordum. para calinmisti, Ogretmene soyledim ilk gun bir sey cikmadi, eve gittim  para yok  megerse yanlis koyun satmisim bir ton dayak yedim aksam koy odasinda  butun top oynadigimiz  kisiler sorgulandi  ve nihayetinde parayi  beni kiskanan cocugun aldigi tesbit edildi. ama o inkar ediyordu,dayisi guzelbir dayaktan sonra yerin soyletmis. Nereye saklamis biliyormusunuz,tuvaletin tas duvarinin bir yerine saklamisti. Ama iyi bir dayak yemistim birdaha da uzerime vazife olmayan  bir seye karismadim.

ne güzel bir başlık açılmış,başlığı gördüğüm anda yüzüm güldü.90 ların mahalle çocuklarıyız biz, akşamları bizden 3-5 yaş büyüklerle saklambaç oynar,kuytu nere varsa saklanırdık,ortada sıçan oynar ,sırtımız su olana kadar koştururduk,en sevdiğimde 9 taş idi. o taşlar devrilince kaçacak delik arardık. kızlarla ipte atlardık, top sektirmece de oynardık, 9 aylıkta kaleye geçip anne-baba olmuşluğumuz var. en güzel ve acıklı hatıram ise eriklere dalarken yırttığım keten pantolonumdu  

Eski kullanilmayan binalarin camlarini kiriyorduk, yakalandik bikeresinde dayak yemistik

Cok komık anılar var okudukca guluyor ınsan, bıyandan da ne desek bos ya sokak mahalle dıye bısey yok artık:( sokakta oyun oynayan cocuk bıle yok..Eskıyı herkes ozluyor sanırım

bi güün bi bahçeye girmiştik. mandalina falan koparıyorduk ağaçtan. arkadaşım ağaçtan düşüp kolunu kırmıştı. adam sesi farkedip dışarı çıktı. arkadaşımı öyle bırakıp kaçmıştım.

mahallenın top kesen kotu adamı senı de unutmadık

arkadaşlarla isim şehir oynardık sos aynardık...ne güzel günlermiş şimdi kıymetini biliyor insan..

hayatımınzın en eglencelı donemlerı bnece mahalle macı yapmak  hava kararınca saklambaç oynamak  cocuklugun en saf masum yılları...

mahallecek yapılan maçlar tabıkı de o gunler cok guzeldı

Taso bilye futbol saklambaç kovalama yedikule bekçilieşşek ve daha aklıma gelmeyen bir sürü oyunla büyüdük çok güzel günlerdi doyasıya yaşadık çocukluğumuzu

Ben çocukken internet , telefon  yoktu kendi oyunumuzu kendimiz bulurduk ve arkadaşlarla beraber oynardık..saklanbaç , orta sıçan , yakar top , mahalle futbolu , uzun eşek vb.. nice nice oyunlar eve gitmek istemezdik...ne güzel günlerdi..

çocukluk anıları anlat anlat bitmez ki ben Allah'a şükür dolu dolu yaşadım o günleri. anlatmaya kalksam roman olur hey gidi günler hey.

Çocukluğuma dair hatırladığım en önemli anılar sanırım mahallede oynadığımız oyunlar ve çizgi filmlerdi Clementine, Nils ve Uçan kaz, Seabert, Yakari, Monchichi, Atom karınca vardı mesela şimdilerde pek yok. Benim kumar düşkünü olmamın nedeni çocukluktan geliyor sanırım. Kav, Malazlar, Türkay kibritlerinin ön ve arka yüzlerini kesip böyle basmaca diye tabir ettiğimiz oyunları oynardık.. kim aynı kibrit yüzünü denk getirirse o yerdekini kazanırdı. Tüf tüf dediğimiz boru içine kağıttın mermi yapıp üflediğimiz bir alet vardı.. Elektirikçilerin tesisası geçirmek için kullandığı yeşilimsi grimsi borulardan olurdu genelde bunlara dürbün bile yapanlar olurdu yahu:) Güzelmiş valla yazarken duygulanmadım desem yalan olur.

Ne telefon var ne bilgisayar var ve mahalle ilişkileri akraba ilişkileri gibi ve evler bahçeli insanlar yaz aylarında dışarı çıkar çay demler birbirlerini çağırır büyükler sohbet ederken biz de komşu çocuklarıyla saklambaç körebe gibi oyunlar oynardık ve o dostlar hala daha devam ediyor , şimdi ki çocuklara bakıyorum üzülüyorum.

Akşam ezanı onu bana kadar evde olmaz zorunluluğu vardı. Bende akşama kadar futbol ya da taso oynardım. Bazen bilye ve yedi kiremitte oynardık. Futbolcu kartları biriktirirdik. Güzel günlerdi.

 Cocukluk :-)
 Su satmisligim,topac satmisligim var...
 Kuka,yakartop,civi,misket,kibrit,gazoz kapagi oyunlari.....
 Hey gidi gunler hey....

Benim çocukluğumda mahalleler vardı, çimenler, kırlar, dut/incir ağaçları vardı. Sokaklarda çeşmeler vardı, bakkallarda su satılmazdı.. Evden sabah çıkardık gece karanlık olana kadar sokaklarda oynardık. Annem balkondan aşağıya torbaya sarılmış sandvic atardı içine de 10 lira koyardı onunla da elvan gazoz alırdım. Misket oynardık kalabalık toplanıp, yukarı mahalleyle yaptığımızı kolasına maçları hiç unutamıyorum. Ben hala aynı apartmandayım çocukluğumdan beri, eskiden tüm daireler birbirleriyle görüşürdü dost olurdu herkes tanırdı birbirini. Şimdi ise 12 daireden sadece 2sini tanıyorum maalesef..

Binamızın önünde geniş bir yol vardı  tüm mahalle çocukları toplanıp bisiklet yarışı yapardık. Bisiklet yarışı bitince eve girip oyun oynardık. Çok eğlenirdik.

Benim çocukluğum çok iyi geçti. Sürekli saklambaç oynamak ateri solonuna gitmek gibi

toplanın anlatıyorum yaş daha 9 falan belki 10 okuldan geliyorum daha önlükle mahalleye iniyom top falan oynuyoz neyse bigün gene indim yakalıkın 1 açık sikko sikko maç yapıyoz kolasınaydı galiba neyse maç berabere bitti altın gol yapıyoz anlıcanız dilde atan galip yiyen malup yanı neyse maçta bişi oldu kavga çıktı bende gözlük var diye katılmadım tabi gözlük ozaman para neyse yoldan geçen bi amca bağırarak geldi noluyo noluyo diye ananın amı oluyo kavga oluyo işte gavat diyemedımde neyse bi şekil ayrıldı kavga kavganın sebebi neydi diye sormaya kalmadan biri atladı kolamızı alın yoksa abimler daha pis döver diye adamda belasını arıyo kimmiş senin abinler çağır ben bi konusayım bacak kadar çocuk mu dövülürmüş dedi anam çocuk abisini cağırmazmı bizim kahraman dayı bi efelendi siktir git işte bela arama ayrıldı kavga bizim veledin abisi yanındada 2 arkadaşı bizim dayıyı bir dövdüler ama yok yani insan insana bunu yapamaz babam sonra 2 hafta sokağa salmadı iyiki dayak yedi orospu çocugu kendi arandı

6 Yaşındaydım mahalleden bi çocuk bizim eve bakıyordu ''ne bakıyon la'' dedim burası benim öğretmenimin evi dedi atıştık şuan çocuk en iyi arkadaşım, kankardeşim yaş 19

Çok fazla anım var herkes gibi ama en çok arkadaşlarımdan birinin babası bir camping işletiyordu ve oraya gidiyorduk yazın orda kendimize ait çadırımız vardı arkadaşlarımızla orda oynadığımız şişe çevirmeler tabular anlattığımız hikayeler vs unutulmaz anılardır orası bizim mahallemiz sayılır bence çok uzun süre geçirdik sonuçta

Mahalledeki çocuklardan birisi kardeşimi dövmüştü. Ben de gidip onu dövmüştüm, annesi balkondan bağırmıştı ben de böyle artistlik yapmıştım falan kendi halimde kahramandım ya. O günü unutamıyorum 

Evde kedimiz vardı anneme sürekli ona kıyafet ördrtüp giydirirdim. Renkli renkli birsürü kıyafeti vardı. Çocukları olunca onlarada ördürtmüştüm.

Saklambaç oynarken aynı gün içinde aynı yerden (göbeğimin sağ kısmından) yarımşar saat arayla arıların soktuğu gün gelir koşuyorum ebelemek için koşarken sokuyor çıkıyorum pansumanını (artık toprakdır kaşıkdır) yapıyorum iniyorum saklanmak için yere yatarken sokuyor çıkıyorum tekrar kaşık çamur vs sonra iniyorum direğin arkasında saklanırken sokuyor arılarla bi alıp veremediğim de yoktur aslında sinek gibi bok yok etmek ve kan emmek adlı 2 saçma hijyen dışı işlevleri olan hayvanlardan sa arı gibi bal yapan polenlerle uğraşan yaratıkları severim hiç bi zaman da zarar vermem yani ama onların bi derdi var sanırım

90 lı yılların çocukluğunu yaşayan bilir . Cipslerden çıkan tasolar vardı . Arkadaşlarla kapışırdık biriktirirdik . Bir kere ortada duran poşetteki tasoların kaybolduğunu gördük . Arkadaşlarla dedektifçesine toplanıp durum analizi yaptık adeta Ogün ortamda bizim ileri mahalledeki bi çocuğun bulunduğunu farkettik . Sonra 5 6 tane pale gittik diğer mahalleyi basıp çocukları dövüp tasolarımızı geri almıştık elemandan

Küçüklüğümde en çok yaşlı teyze ve amcalara vergi iadesi için fiş doldurmakla geçti yaz yaz bitemezdi 

benim çocukluk anılarım genelde futbol ve bilya oynamakla geçmiştir ha birde atarim vardı tabi çocukluğum en güzel kısmıda bu atariyle geçmişti 5 tl ye kaset alırdım 99999 in 1 toplamda 200 oyun anca olurdu ama süper zevkliydi abi

ablam bana artistlik yapıp bisiklete arkama atla gezdiriyim seni demişti.düşeriz dedim süremezsin dedim dinlemedi ve sonuç hüsran olmustu.ben üstümde ablam ablamın üstünde bisiklet yapıstık yere kalkamıyoruz zırlıyoruz falan sonra yardımımıza geldiler eve kadar götürdüler tatsız bir anıydı :D

bisikletten düşüp kafamı yarmıştım annemden saklayıp kan durana kadar saklanmıştım sonra bisikletimi düştüğüm yerde bir yere saklamıştı sakladığım yeri unutup üç hafta bisikletimi araştım

İlkokul öğretmenimle aynı mahallede oturuyordum bir akşam arkadaşlarla öğretmenimin meyve bahçesine girdik ve ağaçlara çıkıp elma topladık sonra öğretmenim bahçeye geldi herkes kaçtı ben yakalandım utancımdan 2 gün okula gidemedim 

Şimdi bu soruyu görünce aklıma çocukluk yıllarımda tatlı simit sattıgım gunler geldi aklıma bir simit satınca ne kadar mutlu oluyordum benim için en güzel şey kendi emeğinle kendi paranı kazanmak oldugunu o zamanlar anlamıstım

Küçükken hep evcilik oynardık ben ev olurdum 

yere çöp attım diye esnaftan dayak yemiştim bi keresinde.

3 kişi erik çalarken yakalandık ama ne hikmetse tek dayağı ben yedim çok güzel günlerdi, hele aksama kadar sokakta oynamalarımız...

küçükken topumu patlatan çocuğun babasının arabasına bisikletimle çarpmıştım. kapı içeri doğru girmişti. sonra hırsımı alamayıp 5 kişi çocuğu dövmüştük

bizim evin tam karşısında bomboş kocaman bi arazi vardı yada ben çok ufak olduğumdan o arazi bana bomboş gelirdi. mahallede biz oraya gitmeyelim diye büyükler bize orada yılanlar var derlerdi. yine de caymaz oraya keşif yapmaya giderdik. bir gün yine oralarda gezerken (6 7 yaşında vardım yoktum) ölü bi fare buldum minik sevimli bişeydi. bizim paleler çok korktular filan iddaaya girdik ben fareyi kuyruğundan tutar sallarım sallayamazsın zırvasına. tuttum bu fareyi kuyruğundan 2 tur çevirdim attım. bi de güzel mezar yaptım buna çiçek filan da diktim. sonra benim kuzen babama söyledi amca bu fareyi elledi diye. babam da veba olcan başımıza diye dayak attıydı.

Bizim çocukluğumuzda mahelle kültürü vardı hep beraber saklambaçta oynadık futbolda oynadık eve girmezdik camdan annemizden elinden salça ekmek alır akşama kadar sokakta olmak için can atardık. Şimdiki çocuklar böyle büyümüyor ve bizim zamanımızda etraftada bu kadar şerefsiz sapıkta yoktu.. Bizde anı bol fakat zamane çocukları varoş semtler harici bunları yaşayamadan büyüyor ve bu çok yazık.

bisikleti evde pateni terasta sürerek hiç bir mahalle anımın olmaması

Bigün toplandık arkadaşlarla mahallede maç yapıyoruz dizler kanlanmış leş gibi terlenmiş pislik içerisindeyiz . Akşam salçalı ekmekler yenmiş babadan alınan bozukluklarla dondurmalar yenilmiş takılıyoruz . Ordan piçin biri ortaya bi fikir attı . '  Kim daha yukarıya diker ' diye atladı amk . Bizim mahalledede en yüksek bina 5 katlı onu geçmeye çalışıyoruz . biri atıyo3.kata biri atıyo 4.kata kadar aldım topu var kuvvetimle bi diktim 5.katın camını kırdım . Üstünede park halındakı arabanın tepesine geldi  siktiğim topu ve tepesini çökertti . (arabada eski halli birşeydi ) . Bunun üstüne mahalle ayaklandı camı kırılan komsu bir yandan arabasının alarmı öten amca bi yandan asağı geldı babamda evden cıktı bı yandan kulağımı sıkarak adamlarla konustu ve bir miktar para girdi .
Sonrada evde babamdan sağlam bi dayak yemiştim . buda böyle bi anımdır

bende anlatayım bi anımı bir gün bisiklet biniyom bizim mahalede bitane çocuk bana taş atı tekerime yeni almışım zaten bisikleti kızdım yapma dedim çocukta mal mal gülüyo bak dedim snei ezerim bikletle çocuk tabi kaldırımda oturdugundan ezerim yani ki nitekim ezdim ben ezerim seni atma diyince bu bidaha atı hadi ezde görelim dedim sonra işte çocugu ezdim ayalarının üstünden geçtim alahtan bişey olmadı ama çok ağlamıştı :D

Hiç unutmam maç yapıyoruz çift kale kaledeyim sürekli gol yiyorum abi bi mahalleli abi az gol yemek istermisin diye sordu bende çoçukluk hayalperestliği ya totem gibi bişey gösterecek sanıyorum süper bir kaleci falan olucam gibisinden ama abi şu taşları oynat yerinden demesiyle gerçek hayata dönmüştüm

Bu saflık değil sizin kalbinizin temizliğidir. Ölen bir kuşu çöpe atmaktansa onu defnetmişsiniz ve dua okumuşsunuz. Siz gerçekten kötü insan olamazsınız çocukken neyseniz şimdide osunuzdur. 

Valla benimde çocukluk anılarım hef saflıklarla doludur ama best of the saflığım diyebileceğim şu olayımdır : 3 kafadar ölen bir kuş için defin işlemleri yapmışlığımız ve sadece fatiha dan oluşan bir cezane namazı kılmışlığımız vardı

Arkadaşlar herkezin bir anısı olduğuna eminim mesela benim cocukluk aşkım vardı o zamanlar ilkokul 4 yada 5 e giderdim hep onun geçmesini beklerdim kapıdan ama gel gelelim bir türlü karşısına geçmeye cesaretim yoktu en son karar verdim ders çalışma bahanesini bulup kendimi onların kapıya attım.
Dışarı cıkınca da tüm aklımdakileri unutup sadece ders kitabı isteyebildim ne üzücü değilmi sonra onun kitabı alıp içine sevdiğim onla alakalı herşeyi yazdım ve ona verdim yine kitabı belliki okumuş sonra bidaha benle konuşmadı hiç, ne oyun oynayabildik ne bişe gel zaman git zaman orta okula geldik ama tüm arkadaşlarım o zamana kadar onla çıktı bir ben cıkamadım.
Kara bahtım gibisi yoktur ama sonra intikam aldım.
Tüm kızları etrafıma topladıım sonunda oda gelmişti yanıma benle ilgilenmeye başladı bu zamana kadar benii farketmeyen o farkedilir olmuştum bir anda sevineyimmi üzeleyimmi karar veremiyordum.
Biraz da özgüvenim artmıştı zaman içinde bende ilgilenir oldum ama eski aşk yoktu bende sadece intikam duygusu vardı orta 3 te çıkmaya başladık peşimden koşturuyordum artık.
Ve sordum neden benimle ilgileniyorsun artık, eskiden sana kitap vermiştim saf duygularımla aşkımı yazdığım, senden bir karşılık beklemeden, ama sen bana tavır aldın bidaha konuşmadın.
>Ne oldu şimdi
Cevap veremedi
O zaman cocuktum korkmuştum şimdi korkmuyorum,
Ama şimdi ben korkuyorum herkezin oldun en son bana geldin şimdi s... git sadece dedim içimdeki ateşi söndürdüm..
çok ağladı bir yandan üzüldüm ama haketmişti... hiç unutmuyorum o anıları.