Niemand wil dat zijn koopkracht daalt. Fiducair geld (Dollar, euro, etc) = inflatie, BTC =deflatie?
Ik heb begrepen dat in de V.S. de regering je goud of zilver kan confisqueren. Ik weet niet hoe dit in andere landen zit, maar het lijkt erop dat dat ook geen veilige haven is.
p.s. Ik vond zojuist een aardig artikel over deze onderwerpen.
Het belang van een stabiele munt
Nadat Nixon in 1971 het door goud gedekte geld uit het monetaire systeem verwijderde, veranderde de productie economie, waarin de middenklas werknemers fatsoenlijke lonen verdienden, in een krediet economie voor speculanten, waarin financiers miljoenen dollars binnenhalen zonder iets te produceren. Een zombie economie, waarin de ene helft leeft van de inspanningen van de andere helft, waarin de armen en gehandicapten leven van uitkeringen, en de rijken van defensiecontracten, landbouwsubsidies, allerlei stimuleringssubsidies, zoals o.a. de miljoenen dollars besteed aan de “fake” globale warming en "groene” energiegroepen, miljarden dollars werden gegeven aan de banken, en triljoenen dollars gepompt in het financiële systeem, opdat de rijke lieden hun geld niet zouden verliezen.
Het is nu bijna 100 jaar geleden dat de eerste twee centrale banken werden opgericht resp. in 1913 de VS en in 1914 de UK, zowel de Amerikaanse dollar als het Britse pond hebben sindsdien ongeveer 98% verloren van hun waarde als gevolg van de inflatie van het monetaire papierensysteem. Deze valuta’s zijn "elastisch"!
Omdat de monetaire ontwaarding langzaam gebeurd – jaar-op-jaar, decennium-op- decennium, generatie-op-generatie – lijkt de waardedaling bijna een natuurlijke trend. Dit is de manier waarop de monetaire theorie wordt onderwezen, en hoe alle moderne monetaire systemen functioneren.
In de praktijk verkocht door politici, is het volk gaan accepteren dat, "een beetje" inflatie gecreëerd door de centrale bank de prijs is van onze vooruitgang. Behalve dat "een beetje" inflatie over een lange periode eigenlijk "veel" inflatie is.
Op de lange termijn, is het totaal van de cumulatie van besparingen door een generatie gereduceerd tot een schijntje. Dit is behoorlijk, als je na het beginnen met werken vier decennia later of zo met pensioen gaat. In een inflatoire klimaat, verliest op de lange termijn de waarde van kapitaalvorming haar betekenis, temeer omdat statistische inflatiegegevens gemanipuleerd worden om een betere beeld te presenteren, dan feitelijk het geval is.
Vergeet niet dat sparen het vormen van kapitaal is, en inflatie het gespaarde geld vernietigt, met als gevolg ook het kapitaal vernietigt. Keynesiaans economisch beleid vernietigt uiteindelijk zichzelf, het verergert de ene manipulatie met de andere tot er een algehele ineenstorting van het vertrouwen in de papierenvaluta en obligaties van de overheid het gevolg is.
Vanuit een ethisch standpunt bekeken, lijkt het erop dat de leiders die de centrale banken besturen in deze wereld een verantwoordelijkheid hebben om hun burgers een stabiele waarde van hun valuta's te garanderen, en nimmer de waarde mogen vernietigen van het door de tijd gespaarde vermogen. Het lijkt erop dat deze managers de plicht hebben om de monetaire normen te handhaven, en niet de ene generatie mogen verarmen om de andere te bevorderen. Daar lijkt het echter wel op, dus blijkbaar is dit niet de wijze waarop het huidige monetaire systeem functioneert.
Wat zullen de centrale bankiers ter verdediging van hun beleid zeggen als de dollar, het pond, of de euro verdwijnt? Zullen ze gewoon hun schouders ophalen en de schuld geven aan "het monetaire systeem"? Wat zullen ze zeggen tegen de slachtoffers, die als gevolg van hun fouten onderuit gingen, en wier leven, gemeenschappen, naties en culturen zijn verbrijzeld? Wat zullen ze zeggen? Grote kans dat ze helemaal niets zeggen.
Een van de redenen waarom vandaag de dag het geld niets waard is, is dat het kan worden 'uitgevonden' – en dat is iets wat de banken elke keer doen als ze geld uitlenen. Het idee dat een bank het geld in haar kluizen houdt als zekerstelling voor de depositohouders is ronduit belachelijk. De fractionele reserve voorwaarde is de algemene beschermregel, die ervoor zorgt dat banken 'genoeg' van het ingelegde geld in kas houden om aan alle depositohouders die wensen geld op te nemen te kunnen voldoen. Deze legale eis kan betekenen dat een bank 10% moet aanhouden als reserve. Dit lijkt een geruststellend cijfer, maar het is een kunstmatig systeem, dat legaal is verklaard maar openstaat voor misbruik. Dit betekent dat de bank 90% (of meer) van het uitgevonden geleende geld als bezitting boekt op het moment het wordt uitgeleend, het staat gelijk aan gelddrukken.
Wanneer een centrale bank geld drukt, dan devalueert de munt. Een goedkope munt maakt de export goedkoper en maakt het gemakkelijker voor een land om zijn schulden te betalen. Geen enkel land wil in een neergaande markt een sterke munt behouden, vooral als elk ander bezig is met het drukken van geld. Het resulteert in enorm economische schade. Maar de duidelijke winnaar van dat geld drukken is natuurlijk goud en zilver.
Nu zal het duidelijk zijn waarom goud, of andere edele metalen als zilver en platina, zo'n goede investering zijn. Edelmetalen behouden hun waarde in elke tijd, soms stijgt het, maar nooit zal het in waarde verliezen als gevolg van het schaarste concept – het blijft in principe een kwestie van vraag en aanbod. €100.000 op je bankrekening klinkt geweldig, maar hyperinflatie zou die waarde in 1 dag kunnen wegvagen. Als je denkt dat dit niet mogelijk is, kijk naar historische voorbeelden. In Duitsland in 1922, was de hoogste denominatie in de Mark 50.000, – in 1923 was het 100.000.000.000.000 met prijzen die om de twee dagen verdubbelden. Als je een kilo goud hebt, zal het over 50 jaar nog evenveel waard zijn als nu.
Dit moet jouw argument zijn om je spaargeld met goud te beschermen, dat inmiddels ook aantrekkelijk is voor overheden, want ook zij zullen op zoek moeten gaan naar een dekking van hun munt met iets van echte waarde. De vraag is dus, niet OF de overheid je goud kan afpakken, maar HOE ze dat zouden doen?
De geschiedenis kent het antwoord, het is al eerder gebeurt in de USA. Op 5 april 1933 tijdens de Grote Depressie werd elke individu effectief in het bezit van goud tot crimineel verklaard. De redenering was dat het 'hamsteren' van goud de economische groei belemmerde waardoor iedereen werd gedwongen zijn goud aan de overheid te verkopen tegen een vaste prijs van US$ 20,67 per ounce. Daarna werd de prijs door de overheid opnieuw vastgesteld op US$ 35 per ounce. De eigenaren van het goud waren dus beroofd van US$14,33 per ounce goud. Vraag je nu af, vertrouw jij je regering?
In Europa hebben reeds verschillende landen, zoals Frankrijk en Oostenrijk al restricties ingevoerd om de hoeveelheid goud dat een individu kan kopen of bezitten te limiteren, in tegenstelling tot 'papiergeld', kan de overheid de hoeveelheid goud in je bezit niet controleren. In China worden de mensen gedwongen om hun goud aan de overheid te verkopen, en al het gewonnen nieuwe goud moet volgens de wet aan de overheid worden verkocht. De Chinese regering heeft ingezien dat goud de enige manier is om hun munt te dekken. China als de grootste houder van Amerikaanse schuldenpapier, heeft besloten om proactief maatregelen te nemen teneinde ervoor te zorgen dat de volgende wereld reservemunt haar Yuan zal zijn.
De overheid kan wel besluiten om je goud af te nemen, maar er blijft een mogelijkheid dat ze het niet zullen doen. Echter de Amerikaanse regering is inmiddels bezig een nieuwe 'vermogensbelasting' te ontwerpen – om gedwongen te worden belasting te betalen over je goud bezit. Als deze nieuwe wet van toepassing komt, moet de regeringen weten waar en hoeveel goud je hebt.
Aantekening: Het was de bedoeling om een veilige opslag mogelijkheid voor goud te geven, maar helaas het ontbreekt nog aan een noodzakelijke veiligheidsbevestiging.
Door Peter B. Meyer – 22 september 2012
http://www.edelmetaal-info.nl/2012/09/het-belang-van-een-stabiele-munt/