Topic: Garip tesadüfler (Read 97 times)

Benim de çok sık başıma geliyor bu durum. Hele bir ara o kadar çok geliyordu ki artık yeter diyordum ya Neredeyse her gördüğüm rüyayı yaşıyordum kısa bir süre içinde. Nedenini ben de çok merak ediyorum aslında ama kurcalamadım çok hayırlısı deyip geçtim 

Yıllar önce Antalyada yaşlı bir amca ile parkta aynı banka oturduk. Bir sohbet başladı. Memleketimi sordu, ailemi sordu, sohbetin sonunda dedemin adını söyleyip çok ekmeğini yedim allah rahmet etsin dedi. Amcaya memleketini sordum bize çok uzak bir il. Dedemi nerden tanıdığını sorunca nüfus memuru olduğunu çalıştığı dönemde bizim köye çok gelip gittiğini öğrendim. Dedem 1962 yılında hakka yürüdü. Konuşma 1984 yılında geçti.

Konunuzda bahsettiginiz bir ani daha once yasamisim hissini cok sık yasiyorum . Ve gercekten insana oha noluyor lan hissi geliyor . Sanki hayat takili kalmis gibi o ana sarip duruyor gibi .

Benim hayatim suprizlere, tesaduflere kapali, sevmem de beklenen beni memnun eder, beklenmeyen arkasindan bedbaht getirir, bundan yaklasik 3-4 sene once bulgaristandaydim, ziyaret icin bulundugum icin tanimam etmem orayi, gidecegim destinasyonu telefona kaydettim, tabi sarjim bitince kalakaldim, etrafa bakiyorum bilmedigim sokakta, artik onlar mi beni buldu; beni onlari bilmem, turkce bilen bir takim insanlarla karsilastim, eski osmanli turkcesi adres tarifini tarif edemem, daha sonra daha fazla kayboldum. Boyle bir tesaduf idi iste.

Buna benzer olaylar bende yaşadım üniversitede okurken bir arkadaşımın evinde yer sofrasında yemek yiyoruz bir yandanda hem konuşuyoruz TV de açık bir şeyler seyrediyoruz artık ne izliyorduk hatırlamıyorum film yada bir program gibi bir şeydi o ara ekrana bir adam çıktı reklamdamıydı anımsayamadım birden o adam çıktı ve bir şeyler anlatıyordu arkadaşımda bu nerden çıktı dedi peşinden TV deki adam ben nerden mi çıktım dedi cevap niteliğindeydi ama biz şoke olmuştuk.

Hayatımızın illaki herhangi bir anında garip tesadüfler seeelamüüüün aleykümmm deyip karşımıza çıkmıştır. Gerek küçük dilimizi yutturan gerek şaşkınlık içerisinde bırakan gerekse de mutluluktan havalara uçuran. Var mı sizinde böyle anılarınız Bugün kız arkadaşımla mesajlaşırken bana da buna benzer bir durum geldi. Birden aklıma bu anı geldi neredeyse 10 yıldır hiç hatırlamadığım bir anıydı

Ben başlayayım bundan 14-15 sene önce kardeşim üniversite sınavına hazırlanırken dershanesi baya bi öğrencileri üzerine düşüyordu küçük bir ilçe dershanesi olsa da başarıya gerçekten aç bir kadrosu ve diğer dershanelerle olan rekabetleri onları sömestr zamanında kamp yapmaya itmişti. Neyse 2 haftalık kampın son gününe eğlence vari ailelerin katılacağı bir etkinlik düzenlemeye karar vermişler. Neyse biz ailecek gittik sohbet mohbet gırgır şamata sıra yemeğe geldi. Tabi kardeşimin bir arkadaşı ailesine gelemezler gibisinden düşünüp haber vermemiş. Tam yemeğe oturduk bir lokma aldı ki telefonuna mesaj geldi. "Zıkkımın kökünü yiiii" diye o an ağzına aldığı lokma kursağında kaldı kalktı etrafa falan bakıyor yoklar. Hadi desen story falan daha o zaman Gprs var bırak sosyal medyayı falan. Öğrendik ki babası dershaneyi arayıp kamptan ne zaman döneceklerini sormak için aradığında o gün etkinlik olduğunu ve ne tür etkinlik olduğunu sorunca öğrenmiş o aralar yemek olduğunu lakin nasıl bir tesadüftür ki ilk lokmayla kızcağızın kursağında bıraktı amcamız. Neyse baktım benim hatun bir mesaj atıyor 5 dk sonra cevap veriyor bu gelince aklıma birden istemsizce zıkkımın kökünü yi diye mesaj attım. Geri bir fotoğraf geldi ağzında ekmek parçası Çüüüüüüüş nereden bildinnn diye bir yazıyla

Bir diğer garip tesadüfte 8.sınıfta başıma gelmişti. Artık dersler sınavlar falan bunalmış arkadaşlarla düşmüşüz bir internet cafe bataklığına paso Knight online atıyoruz ama artık okul çıkışı da kesmez hale gelmiş okul saatlerinde de kaçıyoruz soluğu internet cafede alıyoruz. Neyse o aralarda birde rekabet başlamasın mı okulu siktir ettik paso kim daha iyi çar yapacak muhabbetine döndü. Ben bir gün iki gün üç gün derken tam bir hafta okula gitmedim. Neyse gece rüyamda sınıfta kavgalı olduğum çocuğu sınfıın kaloriferine yaslanmış gördüm. Sınıfa girdim sırama gidicem oooo meser bey internet cafelere kaçar olmuşsunuz diyordu. Neyse uyandım takmadım giydim kıyafetlerimi yine internet cafeye gittim bir arkadaşla. O günde sınıf hocamızın dersi ve merak etmiş nerede bu çocuk bir haftadır okula gelmiyor diye ve bir arkadaşı yanına alıp bizim eve gelmiş. Allahtan o günde annem komşuya gitmiş. Evde de kimseyi bulamayınca içine kurt düşüp internet cafeleri dolanmaya başlıyorlar. Tabi bizim gittiğimiz cafenin ikinci katındayız. Birtek müdavimleri bilir en son o cafeye geliyorlar bakıyorlar yokuz hiçbirinde bizim arkadaşta şerefsizlik yapıp belki ikinci katındadırlar hocam deyip bizi yakalatıyor. Yürüyün gidiyoruz diyip kulaklarımızdan çekip okula götürüyor. Müdür yardımcısı güzel bir fırça çekiyor sonra bizi sınıfa yolluyorlar. Sınıfa giripte sıraya doğru yürürken rüyamda gördüğüm çocuk kalorifere yaslanmış duruyor ve bir cümle çıkıyor ağzından ooooo meser bey internet cafelere kaçıyormuşsunuz. O an lan noluyooooo diye bir kaldım öyle. Ondan sonra gördüğüm her rüyadan sonra lan yine olur mu deyip temkinli davranıyordum