Topic: Mutlu bir hayat için ne kadar paraya ihtiyaç var? (Read 296 times)

Kimine göre 1 milyon kimine göre 100bin kimine göre de 1 milyar. Kişisine göre değişir. Bence Mutlu bir hayatın ölçüsü para değil de kanaattir hocam. Mesela Ayda 3000 lira maaş alırsın her istediğini alamazsın ama kanaat edersen mutlu olursun. Ya da ayda 50.000 lira geçer eline, ister de istersin. Her şey senin olsun istersin ve bir doyumsuzluk vardır. İşte o zaman mutlu olamazsın. Bence bunun ölçüsü parayla değil dediğim gibi kanaat etmeyle alakalı.

Mutlu olmak istiyorsan öncelikle kendine paraya az değer veren bir eş alacaksın. Sonra da onunla hayatını sürdüreceksin.

Dopamin konusunda bilgilendirici bir başlık açacaktım öyle kaldı aslında güzel yazmışsın dopamin salgılanması bittiğinde insanı tatmin eden bir şeyde kalmıyor.

Bence mutluluğa ulaşmak gibi bir durum insan doğası için imkansız.

Bir noroloji uzmanı 80 yaşında adama diyorlar, öğerndiğin en vurucu bilgi nedir diye.
Oda hayatın amacının dopamin akışının devamını sağlamak olduğunu söylüyor. Dopamin ise hedefe giderken salgılanan bir zımbırtı. Ödülü alınca dip yapıyor.

Kurt Cobain intiharını inceleyin. Adam süper karizma popülerlik ve parada full. Ama gitti sıktı kendine.

Parayla saadet olmaz derler ama öyle bir olur ki

parayı veren düdüğü çalar diye boşuna dememişler.Herkesin kafasında bir miktar vardır şu kadar param olsa hayatımı tekrardan rayına sokarım işlerimi hallederim kurarım sonra yoluma bakarım diye.

Gayet mantıklı bir düşünce aslında. İstemediğin hiçbir şeyi yapma zorunluluğun yoksa zaten sevdiğin bir işi yapıyorsundur ve istediğin şeylere de kolayca ulaşabilecek maddiyata da sahipsindir. Aksi durumda mutlu olacağın kadar bir paraya sahip olmak baya zor. Sevmediğin bir işe katlanarak hatta o işte daha iyi olmaya çalışarak daha çok para kazanman gerekiyor. Bu da herkes için kolay bir şey değil.

Güzel bir yaklaşım olmuş. Güç dediğin şeyde bu olmalı. İstemediğin bir şeyi yapmaya zorlandığında buna karşı durmak. Bunun içinde para lazım yine. Ülkelerin birbiri arasındaki ilişkilerde nasıl ortaya çıkıyor bu durum.

Özgürlüğün bir tanımını Jean Jacques Rousseau şöyle yapıyordu: "İnsanın özgürlüğü istediği her şeyi yapabilmesinde değil, istemediği hiçbir şeyi yapmak zorunda olmamasındadır." . Bende diyorum ki mutlu bir hayatın parasal tanımı: " Alacağı şeyin bütçesine uyup uymadığına değil, alıcısına uyup uymamasına bakıyorsa o insan parasal anlamda özgürdür, mutlu bir hayat için ihtiyacı olan paraya sahiptir. "

En önemlisi sağlık önce sağlık ne olursa olsun.Onun dışında her şey paraya dayalı, eğer sağlığınız bozulduysa gene paranız yoksa geçmiş olsun. Hiç bir zaman kendime bir alt-limit , üst-limit belirlemedim para konusunda, eğer bir şey satın alırken onun fiyatını çok düşünmeyecek duruma gelirsem o zaman mutlu eder.

Para güzeldir. Rahatlık sağlar. İstediğini alabilir istediğini yapabilirsin. Ama paranın esiri olma. O sana sahip olmasın. Bir kere biriktirmeye başlarsan hayatından kısarak bunu sonu yoktur. Garanti veriyorum mirasçıların sana söverek çıtır çıtır senin birikimini yerler.

Birde parayı çok sevip biriktirene gelsin.

https://www.youtube.com/watch?v=NmPICiQZhlo

Mutluluğun ölçütü olarak parayı ele aldık diyelim, herkes için belli bir alt limit olur. O alt limite ulaştıktan sonra o alt limitten daha yukarı çıkamasa bile insan zaten mutluluğa ulaştığı için onu artık dert etmez. Tabi bu bahsettiğim örnek herkes için geçerli olmayabilir. Ama ben mesela 100 milyon TL'ye sahip olsam 200 olsun diye kendimi hırpalamam, gibi.

“Para güçtür, özgürlüktür, bir tampondur, bütün kötülüklerin kaynağı ve bütün nimetlerin toplamıdır.”

-Carl Sandburg

Mutluluk asla parayla satın alınan bir şey değildir arkadaşlar. En büyük zenginlik sağlıktır. Daha dün rahmetli Sakıp Sabancı'nın o duygusal videosuna tekrar rastladım. O kadar param var ama oğluma bir ayakkabı bile alamadım diyor. Türkiye'nin en iyi otomobillerini ben üretiyorum ama oğlum bu otomobillerden birini bile kullanamıyor diyor adam. Ben de mutluluğu parada aramayanlardanım o yüzden.

ihtiyaçlar kavramını biraz açalım, bazı arkadaşlar ihtiyaçlardan bahsederken hint fakiri mutluluğu tarifi vermiş. :) konu içinde kavrama yüklenen yakın anlamlar ile değerlendirilmemesi gerekiyor. kendinizi tamamlamak için ihtiyaç duyduğunuz kişisel gelişim aktivitelerini de ihtiyaçlar kavramına ekleyebilirsiniz. mesela; dil öğrenmek, kara kuşak karateci olmak, tek seferde yere düşürmeden 40 tık tık çekmek, çiftlik sahibi olarak hayvan yetiştiriciliği yapmak ya da 20 metre karelik bir bahçede domates yetiştirmek... :) burası kişinin kendisine kalmış olan şeyler; kişinin kendisini nasıl tamamlamak istediği ile alakalı olan şeyler... arzularının esiri olan tipler ise -genel olarak, hepsi değil ama genel olarak- adolesan fantezileri peşinde hedonist bok çukurlarına doğru yol alırlar. kendimizi iyi tanımamız ve ne yapmak istediğimizi iyi bilmemiz gerekiyor. evet, yine maddi bir karşılık veremedim çünkü bence maddi duruma bakılmaksızın herkes mutlu olmayı başarabilir.

sağlık olmadan mutlu bir hayat olmaz paran yoksa sağlıklı bir hayatın olmaz.

o yüzden herşeyin başı para para olmadığı zaman herşey durur herşey tersine gider. Pasif gelir veya farklı bir şekilde her gün eline bir miktar para geçmesi lazım ki hayatı sürdürebilesin.

Etrafımda sürekli geliri direk birikime giden pek çok kişi var. Adamlar sadece biriktirmek için yaşıyorlar. Yaşamlarının sebebi biriktirmek. Biriktirmek için yaşıyorlar. Etrafında yardıma ihtiyacı olanlara el uzatmak yok. Kendileri için kullanma durumları ve istekleri yok. Sadece biriktirme. Şimdi bunlara ne kadar birikim yeter dersen yetmez. Yaşamları boyunca olan birikim yetmez. Bir avuç toprak yeter.

Mutlulukla kasıt parayla satın alınabilecek şeyler ise, arzu ettiğiniz şey imkansıza yakındır.Biz insanlar belirli bir nefis üzerine yaratılmışız.Bu nefiste öyle bir dürtü var ki, dünyalar sizin olsa başka gezegenlere gitme arayışı için çalışmalara başlıyorsunuz.(bkz. Jeff Bezos, Blue Origin)

Mutluluk tarifini doğru yapmak lazım bence.Mutluluk, sadece parayla değil, parasız hissettiğiniz, kalbinizi hızla attıran, size endorfin ve serotonin salgılatan iş/eylemlerdir.Kimisini para mutlu ederken, kimisini bir söz, bir bakış, kimisini hayvan sevgisi mutlu edebilir.

Eğer sadece para mutluluk getirseydi, Sakıp Sabancı’nın evladı yüzünden yaşadığı acıyı herhalde yaşamasını beklemezdik.Bazı olgular size dünyanın en zengin insanı da olsanız, mutluluğunuzu getiremiyor.

Forumda sıkça gördüğüm Hal Finney’in hayat hikayesi de enteresan.Hala kimilerine göre BTC‘i yaratan Satoshi, kendisi deniyor.Kendisi hayatının son dönemlerinde ALS hastalığına yakalanıp , felç kalmış, tekerlekli sandalyeye mahkum yaşamış, gözleriyle komut verebileceği bir yazılımı kendi yazarak, hayatının son dönemlerine kendini hazırlamıştır.Ancak düşünsenize Satoshi olduğunu bir anlık varsayalım; sizce Hal bu durumundan sonra mutlu olabilmiş midir?

Paranın satın alamayacağı şeylerin başında Sağlık geliyor.Sağlığı yerinde olan kişiler, mutlu olan kişiler olabilir bence.

İşin nakit boyutunun bence bir anlamı yok…

Pasif gelir sağlayacak bir sisteminin olması bile mutlu bir hayat için bana kalırsa yeterli.

her gün bir miktar para geldiğini düşün cebine insan mutlu oluyor bence ne kadar geldiğinin pek de bir önemi yok az çok gelsin yeter ki

İnsandan insana ve insanın bulunduğu duruma göre çok değişken bir şeydir bu. Hani bir tanıdığım var restorana gider 10 bin lira gömer çıkar öyle kazanıp harcıyor. Ona sorsak mutluluk eşiği çok yüksektir. Aksine tutumlu kişilerde daha düşük olabiliyor.
Genel olarak dünya genelinde mutlu diyebileceğim zengin hayata erişim için gerekli paranın 1 milyon dolar olduğunu düşünüyorum. Türkiye fiyatlarının ucuz olduğu düşünüldüğünde bunu 2-3-4 milyon liraya kadar indirebilirim.
Bireysel olarak benim mutlu olmam için bana gereken para yaklaşık 500 bin-1 milyon tl çünkü basit bir hayat tarzım var.

Mutluluk sadece paradan geçmiyor ama paranın mutluluk üzerindeki etkisinin oldukça fazla olduğunu da itiraf etmeliyim. En azından bu benim için öyle. Çünkü malum Türkiye şartlarında yaşıyoruz. Bir yandan pahalılık artıyor ve aynı zamanda da alım gücü de düşüyor. Dolayısıyla insan ne kadar çok paraya sahip olursa istediklerine o kadar kolay ulaşıyor ve daha çok mutlu oluyor. "Şu kadar para" diyemiyorum çünkü göreceli bir şey. İnsanın hayattan beklediklerine göre bu paranın miktarı çok değişecektir.

Benim mutlu olmama için babamın olduğu yerde bir yazlık ev alayım ( çok pahalı değil 300-400 bin TL maksimum) bir de arabayı değiştireyim 3-4 yıl mutlu eder beni. Sonra yeni gedef yeni beklenti.
Uzun lafın kısası insanoğlu da mutluluklar için oara sınırı olmaz.

Ben eğer yaşadığım ülkede yoksulluk sınırının üzerinde ve güzel bir para kazanıyorsam mutlu olurum. Eğer olaya birikim açısından bakarsak, belli bir miktar hiç düşünmedim. Herhalde milyoner olsam mutlululuğuma mutluluk katar.    Çünkü ödemelerimi çok daha rahat hallederim, bir şeylere ulaşmam çok daha kolay hale gelir.

1 milyon dolar sahibi olmak ile 10 milyon dolar sahibi olmak arasında pek bir fark yok.

Bu hamburger yemeye benzer. 3 hamburgerden sonra doyduktan sonra 1000 hamburger yeme hakkınız olsa bile artık 3 hamburgerden sonraki hamburgerlerin bir kıymeti kalmıyor.

Mutluluk ile çok para arasında bağlantı yok fakat mutsuzluk ile para arasında bağlantı var.

Örnek;

0 hamburger = mutsuzluk

3 hamburger 1 birim mutluluk

100 hamburger = 1 birim  mutluluk
1000 hamburger = 1 birim mutluluk

3 hamburgerli adam ile 1000 hamburgerli adamın mutluluğu artık sahip oldukları hamburger sayısına bağlı değil.

Hamburger sayısını arttırma hedefi mutlu edebilir ama sayı artınca gerçekten mutlu olunmaz. Hatta hedefe ulaşıldığında mutluluk bir kaç gün sonra dip yapar.

Emekli olan yani para var artık çalışmayacağım diyen kişide güçlü hedefler kalmayacağı için mutsuz olma ihtimali daha yüksek ihtimal.

Bence mutlu olmak için temel ihtiyaçlar hayat boyu garanti atında olması yeterli.  Rakam verecek olursak yaklaşık 4kg altın bahsettiğim 3 hamburgerlik hayat standartına denk gelebilir.

Bu seviyeden sonraki mutluluk artık başka şeylerle alakalı. Bu seviyelerde mutlu değil ve konuyu paraya bağlıyorsa parayı bahane haline getiriyor demektir. 50 milyon dolar yapsa yine değişmez.
 
Son olarak intihar istatistiklerine göre fakirler daha az intihar ediyor.

Mutlu bir hayat kimisi için belli bir paraya ulaşmak şeklinde oluyor kimisi için de hayattaki hedeflerini gerçekleştirene kadar çalışmaya devam etmek şeklinde oluyor. Mesela @Bthd'nin belirttiği gibi milyar dolarlık servete sahip insanlar bile belli bir hayat doygunluğuna ulaşmadıkları için hala çalışmaya devam ediyorlar. Herkesin kafa yapısı aynı olmuyor. Benim milyar dolarlarım olsa asla çalışmam mesela itiraf edeyim. 

Paranın tarifini yaparak başlamak lazım, ben artık parayı bütün insanlar için ortak üst din olarak tanımlıyorum. Kimin ölüp kimin hayatta kalacağına dahi cebindeki para miktarı karar veriyor. Michael Schumacher'in geçirdiği kazayı normal bir insan geçirse çoktan ölüme terk edilmişti yada İbrahim Tatlıses'in 5 metre mesafeden AK-47 ile baş bölgesine aldığı mermiyi sıradan bir insan almış olsaydı hastaneye götürmeye bile gerek duymazlardı. Bugün İbrahim Tatlıses'i televizyonda program yaparken izliyoruz.

Verdiğim örnekler istisnai gelebilir. Daha genel örnekleri de mevcut. Afrika'da doğan bir çocuk ile Avrupa'da doğan bir çocuğun hayatta kalma olasılıkları birbirinden çok farklıdır. Yaşadıkları hayatlar da öyle. Birisi su ve yiyecek bulabilme savaşı verirken diğeri 2000 m³ suyu süs havuzunu doldurmak için kullanır.

Para hayatta kalmak demekse kişisel evriminin bir parçası olarak canlı daha fazlasına sahip olmak için her şeyi yapabilir.

Yaşam standartları arasındaki uçurumun bu denli büyük olduğunu düşündüğümüzde insanların zenginlik algısı da birbirinden oldukça farklılaşıyor. Ve aslında para miktarının mutluluk ile doğru orantılı olduğunu söyleyemem. İçmek için su bulan çocuğun mutluluğu süs havuzunu doldurmak için 2000 m³ su kullanabilen çocuktan daha fazla olabilir.

Mutlu bir hayat yaşamak için hem hiç paraya ihtiyaç yok hem de sonsuz paraya ihtiyaç var. Söz konusu yazıları ben de okumuştum. Bahsedilen miktar 2 milyon TL'idi. 2 milyon TL ile yaşadığım yerde emekli olmayı geçtim bir tane sıradan dubleks daire satın alınabiliyor yada küçük bir arsa. Standartları alt limite çekmek isterseniz 1 ev ve 1 araba satın alabilirsiniz.

Diğer pencereden baktığınızda ise asgari ücretle çalışan bir kişi ayda 3000 TL kazanıyor ve bahsettiğimiz para o kişinin 55,5 sene çalışarak kazanabileceği miktar. Ortalama bir vatandaş için ise 33 senede kazanılabilecek bir miktar. Sahip olduğu para ile kimin daha mutlu olduğu ise tartışmaya açık.

Telegramda 140 milyon $ sahibi bir kişi parasını arttırabilmek adına hala ne kadar çok çalıştığını anlatmıştı. Yada daha genel örneği Elon Musk ve benzeri karakterler dünyada herkesin isteyeceğinden daha çok paraya sahipler ancak hala arttırmaya çalışıyorlar. Para artık sadece para değil.

X milyon liranın para bile olmadığını düşünenin öyle düşünme tarzındaki sebep bariz belli zaten. Ülkede paranın değeri yok ve pahalılık var. Haliyle öyle bir parayla hayatının sonuna kadar istediği gibi yaşayamayacağına inanıyordur.

Valla mutlu bir yaşam için ne kadar paraya ihtiyacım var konusunda net bir şekilde şu kadar diyemiyorum. Her zaman tahmini bir şey söylüyorum. Mesela şu anki faiz durumlarını falan dikkate aldığımızda 10 milyon TL gibi bir paraya sahip olsam faizi çok sağlam para getirir. Ama ülkenin hali hep böyle gitmez sonuçta. Ayrıca gün geçtikçe o paranın alım gücü ve değeri de düşüyor işin o boyutu da var.

Şahsen mutluluk için borcum olmasın yeterli öyle büyük bir paraya ihtiyaç yok gelir devamlılığı olan aylık 5-10k arası bir para beni ve ailemi yeteri kadar mutlu eder. Ancak 5-10k arası bir para içinde aylık bir para biriktirmeyeceksin aylık giderlere gidecek.

Mutluluk görecelidir.

Gerçekten her insan sahip olduğundan fazlasını istediği için genellikle mutlu olamaz. Bu tamamen insanın doğası ile ilgili. Eğer bir gün milyarder olursanız muhtemelen çok daha fazlasını arzulayip mutlu olmayacaksınız.

Gelir devamlılığı sağlayabilecek olan bir iş kurmak için gerekli olan paraya ihtiyacım olur. Kendi gelirini oluşturduğundan daha daha diye isteyeceğimi düşünmüyorum. İş kendisini büyütürse çalışanların gelirini artırmak için gelirin artmasını isterim. Durum bu olunca miktar telafuz etmek biraz zor.

arzular sınırsızdır, ihtiyaçlar ise sınırlıdır. öncelikle, ihtiyaçlarımızı gerçekten iyi bir şekilde belirlememiz gerekir, ki bu da kişiden kişiye göre değişecek olan bir liste hazırlamamızı sağlar. ihtiyaçlarımızı gerçekten bilirsek ve arzularımızı da bu yönde kanalize etmeyi başarabilirsek, razı olacağımız (mutlu olacağımız) hayatı elde edebiliriz.

Herkesin zenginlik algısı farklıdır tabii. Bu yüzden kimi x milyon yeterli derken kimisi de o para ne ki gözüyle bakar. Size bu hayatta nelerin yetebileceğini, nelerin gözünüzü doyurabileceğini bilmeniz lazım. Benim için lüks bir araç sahibi olmak (1 milyon tl civarı) yeterliyken kimisi özel uçağı olsun ister.  Kendi açımdan söyleyecek olursam 5 milyon tl civarı bir değer benim için yeterli olacaktır. Muhtemelen ondan sonra her istediğimi gerçekleştirebileceğim için mutluluğu yakalamış olurum.

İnsandan insana degismez mi hocam. Bana kalirsa barinacak kadar yuvasi olan, gunluk karni doyacak kadar olan herkes asgari mutlulugu yakalamasi lazim. Bu sartlari yerine getirdigine ragmen mutlu olamiyosa, o kisi hicten mutlu olmaz. Simdi insanlar fakirligi asiladigimi zannetmesin. Daha fazlasini herkes kazansin isterim. Ama mutluluk paraylan degil. En asgari sartlarda mutlu olamayan insan cok zenginlik sartlarinda da mutlu olmaz. Mutlu olmak icin gulmesini bilen bi hayat arkadasi, asgari barınma ve yemek sartlari yeter. Sonrasinda Allah calisan cabalayan herkese daha cok versin.

Herkese selamlar, son dönemlerde ekşisözlük gibi platformlarda x milyon liraya emeklilik gibi başlıklar görüyorum. Bu başlıkların içinde kimi entry x milyon liraya hemen emekli olacağını, kimi entry ise x milyon liranın para bile olmadığını söylüyor. Yani birinin emekli olacağını düşündüğü bir para bir başkası için herhangi bir şey ifade etmiyor.

Peki, zenginliğin bir sınırı yok ise ve her şey sadece bir algıdan ibaretse: Mutlu bir hayat için ne kadar paraya ihtiyaç var?