Καμιά 300αριά ευρώ (του 2016) είναι ο μισθός το 2023 με τον πληθωρισμό που βιώνουμε... τον πραγματικό πληθωρισμό, όχι τον μαγειρεμένο της ΕΛ.ΣΤΑΤ.
Βλέπω πολλά προϊόντα καθημερινής χρήσης (από κωλόχαρτα που έλεγε η Βούλτεψη, μέχρι βούτυρο/τυρί/κρέας) να έχει διπλασιαστεί η τιμή τους. Δεν χρειάζομαι καμία κυβερνητική αρχή να μου το πει, μάτια έχω και βλέπω.
Οπότε ναι, εκεί φτάσαμε, απλά επειδή τρώνε το αγγούρι και οι Ευρωπαίοι (με 4ψήφιο μισθό όπως λες) δεν μας κακοφαίνεται και τόσο πολύ.
Είναι σαν να λέμε τι είναι καλύτερο; Να καίγεται το σπίτι σου, ενώ του γείτονα να είναι άθικτο ή να καίγεται ΚΑΙ το σπίτι σου ΚΑΙ του γείτονα;
Πρακτικά και στις 2 περιπτώσεις καίγεται το σπίτι σου (κανονικά αυτό θα πρέπει να σε ενδιαφέρει και μόνο). Όμως ψυχολογικά νιώθεις «καλύτερα» αν ξέρεις ότι και ο γείτονας τα ίδια χάλια με εσένα βιώνει πάνω-κάτω...
Οι Αμερικάνοι έχουν και μια σχετική παροιμία για αυτό το ψυχολογικό φαινόμενο.
Πρακτικοί: χαρτονομίσματα μικρής αξίας αλλάζουν χέρια πολύ συχνά, άρα φθείρονται πιο γρήγορα (δες το €5 πως είναι συνήθως).
Βέβαια αυτό λύνεται σχετικά εύκολα με polymer notes: https://www.royaldutchkusters.com/blog/the-five-pros-and-cons-of-polymer-banknotes
Συνωμοσιολογικοί: ξεφτιλίζεις/υποτιμάς σαν κεντρική τράπεζα το νόμισμα σου, αφού τα κέρματα -ψυχολογικά- δεν τα εκτιμά το ίδιο ο κόσμος.
Θα μου πεις βέβαια ότι η Αγγλία δεν έχει χαρτονόμισμα της μιας λίρας, ούτε η Γερμανία είχε 1 μάρκο...
Και σε εμάς στα τελευταία της δραχμής είχε βγει κέρμα 500 δρχ...