Sevgililik durumunda bile kadının okumasını, iş sahibi olmasını, herhangi bir işte tutunup az çok ayakları üzerinde durmasını istemeyen ve engelleyen normal bir şekilde normal bir olaymış gibi dikte edip kadına başka bir seçenek bile bırakmayan çok insan gördüm çok dinledim. O bir aylık evlilikler dediğiniz olaylar öncesinde fazlasıyla böyle şeyler barındırıyor. Bu coğrafyada kadın ezilmeye hor görülmeye alışık olduğu, aileden çevreden böyle görüğü için aksine hakkı olduğunu böyle bir insanla devam etmemesi gerektiğini bile düşünmüyor. Gerçekten kötü niyetli para nafaka vs. onun için evlenen yok mudur vardır elbette. Orada da hayatınıza alacağınız insanı tanımak nikah masasına oturmadan zaman geçirmek gerekiyor. Görücü usulu tarzı tanışmalar veya 3-5 ayda yapılan evliliklerden kaçınmak lazım her iki taraf için de. Ama bu hayatta var olmasını engelleyen psikolojini ve ezilmişliğini kullanan ve ondan sonraki hayatına da sizin deyiminizle ''özgür'' şekilde devam ettirmesini engelleyen adamlardan alacağı paraya ne yazıkki tamah etmek zorunda kalıyor kadınlar. Söylenen 1000li rakamlardaki nafakalar emsal davalardır muhtemelen, hakimin bu kararı vermesinde yukarıda saydığım nedenler gibi bariz çalıştırmama iş sahibi yapmama gibi şeyler etkili oluyor. Yoksa çokca yakından gördüğüm 25,30 yıllık evlilikler sonrası 300 tl kadarını ancak alıyor kadınlar
25-30 yil evlilikerden sonra nafaka evet, sart sayilabilir ve gorucu usulu evliliklerdeki fikrine sonuna kadar katiliyorum. Ancak soyle bir durum da var, tam tersi durumlarda olabiliyor. Bosandiktan sonra kadin eski esi hakkinda bir suru haber yayabiliyor ve belki eski esinin kariyerini, hayatini, ailesiyle olan iliskisini bile mahvedebiliyor.
Önemli olan evlilik süresi değil ki, kadının ilerideki yaşamında yaşayacağı mağduriyetler. Erkek bir şekilde hayatına devam edebiliyor, iş kuruabiliyor çalışıyor ve hayatını sürdürüyor. Ama toplumumuzda kadının hayatı bu kadar kolay değil. Ne yazık ki boşanmış dul bir kadının yaşaması, karnını doyurması, çocuklarına bakması inanılmaz zor bir durum.
Bütün bunlar karşısında sadece bir kaç yıl erkeğin destek vermesi ondan sonrasında bir başına bırakması hiç mantıklı ve vicdani değildir kesinlikle.
"Bosanmis kadin" diye isle ilgili bir sorun olacagini dusunmuyorum. Belki tekrar evliliklerde cevrsi ve standardina gore farkli bakilabilir fakat genel olarak maddi gelirini saglayacagi islerde bunun dert edilecegini dusunmuyorum. Gelire gore baglanan nafakada 4000-5000 lira geliri olana 1000 liradan fazla her ay odeme zorunlulugu koyuyor, 2run un da yukarida dedigi gibi kadin daha sonra gidip sevgilisiyle yasiyor, nafaka kesilmemesi icin bilerek evlenmiyor ve surekli para almaya devam ediyor. O adam 5-10-15 yil boyunca o parayi odemek zorunda mi? O adamin kendi hayatini idame ettirmek icin paraya ihtiyaci yok mu?