Topic: Sosyal medya bizi Ördek Sendromuna mı itiyor? (Read 118 times)

İş hayatında baya bi yüksek gerilim nedeni. Bizim direktörde hissediyorum. Baya bi başarılı imajı var. Ama elinde deri hastalıkları var. Dışardan bakınca her şeyi iyi sanırsın. Maaşı. Arabası. Evi. Türkiye standartlarının baya bi üstünde hayatı var. Her şey mükemmel onun için. Herkes özenir onun hayatına. Ama bu şekil birinin elinde deri hastalıkları olmaz. Stresten olur bu hastalıklar genelde. Bana kalırsa herkese çok iyi olduğunu gösteriyor. Ama içinde başka bi fırtınalar kopuyor. Bi kaç bira içerken dertlerini dinlemek isterdim bi cuma akşamı bizim pub'da. Baya çocuklar gibi ağlayabilir karşımda. Dışardan göründüğü kadar hoş bi hayatı yok bana göre. Ama iyi idare ediyor. Ben olsam yapamazdım onun yaptıklarını.

İnstagram vs kullanmıyorum. Hiçte kullanmadım. Sadece kripto için twitter discord ve telegram var. Orada anonim hesaplar kullanıyorum.
Ortalama iki yılda bir fotoğraf çekerim. Telefonda kamera olmasa bile olur benim için.


Bana göre yapay zeka ve gelişmiş algoritmalar ile birlikte insanların ürettiği içeriğin değeri düşüyor.
Ölü İnternet teorisi diye bir teori var. İnternetin çoğu botlar tarafından ele geçirilmeye başlandığına dair bir teori. İnsanların yavaş yavaş sosyal medyada paylaşım yapmayı bıraktığına dair istatistiklerde var. Bence kimin ördeğinin ne kadar güzel yüzdüğü eskisi kadar önemli olmayacak. Önem verenlerde düşen etkileşimlerden dolayı mutsuz olabilirler.

Sürü psikolojisi insanlar ne görüyorsa onu yapmaya devam ediyorlar. Derin düşünmeden, derinlere inmeden kolayca taklit yaparak hayatlarını sürdürmeye devam ediyorlar. Sosyal medya mutlu gibi görünen insanların gerçekte ne kadar mutsuz olduklarını bahsetmeme gerek yok herhalde.

Gerektiği kadar paylaşım yapmazsa yada yeterince beğeni almazsa bazı hormonlar yeterince salgılanmıyor ve bulanıma giriyorlar daha da kötü bir psikoloji oluşuyor. İşin kötüsü hormonlarının farkında bile değiller.

Sosyal medya insanları asosyal yapmaktan başka bir işe yaramıyor ki günümüzde artık sosyal medya bazı insanların hayatı olmuş durumda. Başta Dilan Polat ve ailesi geliyor aklıma. Sosyal medya ile yatıp kalkıyor ve insanlar üzerinden de ciddi paralar kazanıyorlardı. Kendilerinin görmemizi istedikleri yüzlerini de gösterip bugün onca şeye rağmen mağduru oynuyorlar. Ördek sendromunun tam tersi bir şey yani, kolayca insan kandırıyorlar. Her şey mükemmel değil izlenimi verip tam tersini yapıyorlar. Sosyal medya bu değil mi zaten? Bilmenizi istedikleri şeyleri paylaşıyorlar bu yüzden sonunda ‘medya’ geçiyor. Medyanın gerçekleri yansıttığı nerede görülmüş?

Bence insanın sosyal medyadan etkilenip ona göre davranması çok sorun değil, özentilik yapıyor çoğu insan. Ne gördüyse kopyalamaya çalışıyor.

Benim düşüncem insan tarzını, konuşmasını, davranışlarını vs. kendisi belirlemelidir. Sosyal medya her gün her saniye değişen trendlerin olduğu bir ortam. Buna ayak uydurmak kişiyi özenti yapar. Herkes başka birisine bağlı kalmadan ne istiyorsa onu yapabilmeli.

Zaten sosyal medyada bir gün insanların çok beğendiği şey bir sonraki gün "modası geçmiş" veya "cringe" oluyor genelde. İnsanın bunları umursamaması gerek. Bir yerden sonra bu bir bağımlılığa dönüşüyor. Takip ettiğiniz insanların kopyası oluyorsunuz da denebilir. Profilindeki linkte ne varsa onu giyiyor, Hikayesinde ne içtiyse onu içiyorsunuz. Bu insanların çoğu, o takip ettikleri kişi veya trendler tarafından o ürün öne çıkarılmadan önce o tarzı benimseyemiyor. Sokakta aynı tarz kıyafet giyen, aynı esprileri yapıp aynı şeylere gülen insanlar görmemizin sebebinin bu olduğunu düşünüyorum.

Sonuç olarak, kendiniz olmaya çalışın. Neden başka insanları taklit edesiniz ki?

Kibir'den kaynaklanıyor işte. Az insan, az eşya çok huzur.

Önemli olan şey anı o anda yaşamak tüm sadeliğiyle:

İşte sorun burada başlamıyor mu? Dedikodu, o ne der, bu ne der, oysa kim ne derse desin. Benim için hiç bir önemi olmayan bir şey. İsteyen istediğini konuşsun. Bu konuyla ilgili amiyane bir laf var.

- Bak abi, Pezevenk Rüstem geliyor. (Gülerek)
+ Abi sana pezevenk diyorlar. ( Rüstemin yeni yancısı)
•Boşver iki gün pezevenk derler, parayı bulduktan sonra Rüstem bey oluruz.

Paran varsa insanlar senin hakkında konuştuklarını bile unuturlar. Onların senin arkandan söyledikleri bile satılıkken, neden onların söyledikleri bizim umrumuzda olsun ki?

Yav anamız babamız hep bizi komşunun, onun bunun çocuklarıyla kıyaslamışlarken biz hiç mükemmelliğimizden ödün verir miyiz? Ona buna dedikodu fırsatı verir miyiz hiç

Ördek sendromu nedir diye sorduğumuzda ; kişinin mükemmel görünme çabasıdır diye özetleyebiliriz. Ördekler suyun üzerinde muhteşem kolay bir şekilde yüzüyor gibi görünüyorlar ama suyun altında onları taşıyan ayakları bir makine gibi tıkır tıkır çalışıyor. Bu işi çok kolaymış gibi gösterdikleri için mükemmellik takıntısına bu isim verilmiş.

Şimdi sorum şu : Sosyal medyada olan yalan hayatlar bizleri Ördek Sendromuna mı sokuyor?

A kişisi fotoğrafta mükemmel, bakıyorsunuz eşiyle tatile gitmiş, yüzler gülüyor. Bir kare fotoğraf sosyal medyada servis edilmiş ve harika bir gün geçiriyor, siz bakıp fotoğrafa eşinizle az önce tartıştığınız aklınıza geliyor veya eşiniz olmadığı aklınıza geliyor ve üzülüyorsunuz.

Halbuki bunun arka fonunda eşiyle büyük sorunlar yaşamış, tatil için kavgalar edilmiş, 5 saniyelik fotoğraflar için sahte gülücükler atılmış bir fotoğraf yattığından haberimiz yok. Daha sonra ördek sendromuna sahip insanların hayatı için bizim gerçek hayatımızda yaşayamadıklarımız için psikolojik sorunlarımız türüyor.

Az önce gençler için bir konu açmıştım. Bunu düşünüyordum ve bunun da konusunu açıp, tartışmaya değer olduğunu düşündüm. Çevrenizde böyle sendroma sahip insanlar vardır mutlaka. Sizlerin de böyle durumda ne tepkileriniz oluyor? Ben kişisel olarak tanıdığım bir arkadaşıma bunun yanlış olduğunu söylediğimde aman kim bilecek boşver diyip paylaşmaya devam edişine şahit oldum. O gün bugündür paylaşımlarını beğenmeyi bile bıraktım.

Sahte hayatlar, sahte oyuncular doğururlar.