Topic: Toplumda ; Dedikodu Çekememezlik Gösteriş (Read 128 times)

Ofis ortamında çalışıyorsanız dedikodusuz kalamazsınız. İmkansız bişi. Ben normal bi şekil yapılan dedikoduya karşı diilim aslında. Herkes bir birbiri hakkında konuşabilir. Giydiği kıyafet olsun. İmajı, tarzı olsun. Her şey konuşulabilir. Ama statü kazanmak için yapılan dedikodu hiç hoş diiil. Başkasının işlerini elinden almak. Başkasını etkisiz hale getirmek için dedikodu yapılıyor çoğu zaman bizim ofiste. İşinizdeki minicik hatalar büyütülüyor. Ve tüm gün dedikodusu yapılıyor her yerde. Gerçek anlamda arkadaşlık, dostluk ortamı bulamazsınız bu tarz yerlerde bana göre. Hep yapay ilişkiler. Birbirinin hatasını kollayan insanlar. Gruplaşmış insanlar vardır. Ben bu konuda biraz yıprandım. Çok girmek istemiyorum bu konulara gerçi.

Eski bir iş yerimde iki kişi de başkalarıyla evliyken ofiste basıldıkları bir olay oldu. Bizim ekipten birileri toplantı salonuna bir giriyor bunlar iş üstünde. Ben de normalde o toplantıya girecektim ama geç kalmıştık. Bunun dedikodusu aylarca sürdü. Hatta bu basılanlardan birinin eşi de aynı şirkette yan binada çalışıyordu. Bu gibi olayların konuşulmaması imkansız bence, insanlar taş değil sonuçta. Ofis ortamlarında insanın canı çok sıkılıyor, dedikodu olmazsa olmaz. Uzun yıllar önce ilk başladığım zamanlarda bir müdürüm vardı, Michael Scott gibi bir adamdı. Gerçekten iş yapmayıp hayvan gibi para alıyordu ve karaktersiz bir insandı. Şimdi ne olursa olsun pişmanım ama zamanında ne dedikodusu döndü adamın iş performansı hakkında. Ne olursa olsun dedikodu yapmamaya çalışıyorum ama dedikodu yapmıyorum diyen muhtemelen yalan söylüyordur. Zararsız dedikodu yapılır yani.

Dedikodu ahlaksal ya da dinsel  olarak kabul edilmeyecek kötülükte olsa da dürüst olalım dedikodu sevmiyorum diyen kişilerin %90’ı yalan söylüyordur. Bizim kültürümüzde dedikodu hep vardı ve hep de var olmaya devam edecek. İnsanlar sırf dedikodu yapmak için gün yapıyor, dışarıya kahve içmeye çıkıyor. İki kişi bir araya geldiği anda konuşulan ilk şey dedikodu.
Bununla birlikte çekememezlik de geliyor tabi ki. Kendi sahip olamadığı bir şeyi başkasında gören hemen herkes zaten karşı tarafa bilenir hale geliyor, sağlıklı bir ilişki kurulamıyor.
Başkasının mutluluğuyla mutlu olan bir toplumken başkasının zarar görmesinden keyif alır hale geldik

Sen bu tespitleri iş hayatına indirgeyerek bir takım şeyler yazmışsın ama konuda anlatılan bu sıkıntılar yaşamın her anında, her ortamında var maalesef. Kendi işinin patronu olsa benzer şeyleri bu defa arkadaş ortamında, okulda ya da akrabalar arasında vb yaşayacak.
Ama özünde bu durum iş hayatıyla yakından ilgili, değersizlerin değerli gibi önceliklenmesinin arkasında liyakatsizlik, kayırma, çıkar için örgütlenme var, bunların çoğu da tabii ki iş hayatında oluyor (kısmen de okulda). Eğer insanlar bilgi, birikim ve becerileri çerçevesinde bir yerlere gelselerdi bu sorunların çoğu ortadan kalkardı.
Şimdi bazıları bakıyor, çalan çırpan kral, ben de çalarım, neyim eksik diyor ve gereğini yapıyor.

Hocam ne alakası var sağ olsun @kriminall imza kampanyası sayfasında paylaşmıştı oradan dikkatimi çekti başvurdum son sıradanda olsa kabul edilmişim. İmzada olmasamda forum ziyaretimiz her gün oluyor yani kısaca aktif olabilmek önemli o zaman kimseyi tanımanıza gerek kalmaz.

Nasrettin hocanın ye kürküm ye fıkrası gibi bir zamanda yaşıyoruz. Karakter ve benzeri şeyler yerine mal mülk konum etkili bundan dolayıdır ki dedikodu çekememezlik gösteriş gibi şeyler ön planda ve her geçen gün daha da çok artıyor.

Bak arkadaş sabah akşam bu formda dolanıyorum şu ZekiBeyy hocam gibi bir imza bulamadım ya. Lan arkadaş adam ne yapıp ediyor bir imza kafalıyor. Bak aklıma gelmez değil ha elon mask ile tanışıklığı falan var ondan torpil falan mı koydurttu acaba. Adam bir filmler çeviriyor ya hadi hayırlısı.

Dediğiniz gibi her zaman bir art niye aranıyor toplumumuzda ne yaparsan yap artık oturmuş bu dil. Herhangi bir iş yapmaya başladığınız da fikir almaya çalıştığınız da o işi senin gibi yapmaya çalışan binlerce insan var diye başlarlar genelde oysa ki hayırlısı olsun deyip geçmek ne kadar güzel iyi dilek iyi sonuçlar getirir aksi olması çok zor

Bu durum bizim insanımızda her zaman olan bir durum heleki bir şeyler almaya durun hemen çekememezlik başlar bu arabayı nasıl aldı bu evi nasıl aldı kesin bir şeyler çeviriyor gibi, biz alamıyoruz onlar nasıl alıyor parayaı nereden buluyorlar gibi tonla dedikodu. Halbuki hayırlı olsun güle güle kullan de geç ne olur yani

toplumun tamamını genelleyecek ölçüde bir yorum yapmak istemiyorum ama bu toplumun bir parçası olarak dedikodudan sürekli uzak durmaya çalıştığımı söyleyebilirim çünkü bir yerde buna mecburum ama zaten pek sevmiyorum çünkü ne gerekiyorsa insanların yüzüne söyleyebiliyorum. gösterişten gerçekten çok uzağım, her zaman en sade ve en basit şeyleri tercih ediyorum, sadelik bence zihnimizi de yormuyor. çekememezlik dersek belki biraz zafiyetimin olduğunu söyleyebilirim ama onu da yok etmeye veya önemli ölçüde azaltmaya çalışıyorum. eğer bu zaaflar toplumun geneli tarafından kabul görmüş zaaflar ise gerçekten bu topluma ve bu konulara uzağım ama ben bu zafiyetlerin toplumun geneli tarafından kabul görmüş şeyler olduklarını düşünmüyorum.

Size katılıyorum. Eskiden olmayan ve yeni yeni türeyen şeyler değil bu davranışlar. Sosyal medya öyle bir çöplük haline geldi ki her yerde insanların pisliklerini görüyoruz.

- Bakın bende ne var?
- Benim var sizin var mı?
- Benim yaşadığım anı size göstermezsem keyif alamam.

Burayı uzatabiliriz başka cümlelerle. İnternet insanların hayatlarını olduğundan farklı göstermek için kullandıkları bir araç haline geldi. İnsanın hayatı zor olabilir, insan yalnız olabilir o yüzden sosyal medyada vakit geçirebilir bunlar olağan şeyler ama dedikodu, çekememezlik ve gösteriş insanın tercihi sonucu ortaya çıkardığı davranışlardır.

Aslında bunlar @LGD2Business hocamızın da dediği gibi çok önceden de vardı ama internet sayesinde artık millet iyice görür oldu. Nitekim bunu hayatımızın her noktasında farkedebiliriz. Akraba ilişkilerinden tut ticari ilişkilere oradan siyasete kadar her noktada bu geçerli. Başımız dara sıkışır akrabadan borç isteriz der ki ayyy bizde sıkışığız bir bakarsın ki görmemiş bir ferdi storyde tatilini vs paylaşır. Sürekli alışveriş yaptığınız adam valla kurtarmaz 10 liradan aldım der bakarsın nete 5-6 liraya satılıyordur. Arkadaşınız ayyy bugün çıkamayacağım çok hastayım der bir ortak arkadaşınızın storysinde görürsünüz.

Diğer taraftan da bu durumun bu çekememezlik ve gösteriş gibi şeylerin iyice artmasında annelerimizin büyük payı var ne yazık ki. Ayyy komşunun oğlu/kızı 90 almış sen niye 75 aldın. Bak komşunun/akrabanın oğlu atanmış sen niye hala atanamadın (oysaki torpille dayıyla atanmıştır ama burada böyle bir kardeşe sahip olmadığı için anne kusurludur ). Bu da ister istemez çocuklar yetişirken onların bilincinde ondan iyi olana karşı çekememezlik duygusunu empoze eder. Diğer taraftan da başarı kıstası olarak bu tarz söylemlere (X şunu başardı, X bunu aldı, X Y'ye şunu yaptı) ihtiyaç duyar ve bunu gösteriş olarak ulu orta yapar. Tüm şartlar ve kişiler eşit bir düzeyde yani robotumsu olmadıkça bu durum ortadan kalkmaz ancak bahsettiğim eşitlik skalasından uzaklaşıldıkça bu tarz davranışların artacağını da söylemek yalan olmaz yani.

Sen hayatın iş olmuş galiba biraz dedikodu kuyu kazma diyince işyeri aklına geliyor.

Ben genel manada arkadaşlık eş dost akraba ilişkilerine dikkat çekmek istedim işyerindeki travmalara değil.

Bunlar eskiden de vardı yeni şeyler değil ama internetin hayatımıza girmesiyle herkes her şeyden her an haberdar olabiliyor bu yüzden iletişim çağında her şey çok çabuk yayılıyor ve çok hızlı tüketiliyor. Haber de öyle dedikodu da öyle. Bir de bazı insanlar tüm hayatlarını sosyal medyaya taşıdığı için konuşacak konu bol oluyor. Çağın getirdiği yenilikler iyiye de kullanılabilir kötüye de bunu da öyle görmek lazım.

bu kadar basit yöntemler var. bunu gerçek hayatına da uygula bitti:)
ha unutmadan ekleyeyim bağkur primi en düşük seviye 6 bin lira civarı.

En kötüsü de akraba akrabayı çekemiyor.
Zaten 3-4 kişi bir araya geldiği zaman dedi kodu o biçim.
Ya hükümet kurarlar ya da dedikodu.
Yapacak bir şey yok eğitim şart.
 Ne kadar kaliteli olursa toplum eğitim olarak bu gibi şeyler azalır.

Genel olarak gördüğüm kimse kimseyi cekemiyor, herkes herkesin arkasından konuşuyor ama yüzüne gülüyor. Acayip şekilde herkes rol yapıyor duygular samimi değil, güvenilecek kimse neredeyse yok. Dost dediklerimiz bile çoktan sattı bizi, en yakınlarımızdan darbe yemesek bari diyoruz. Herkes bir yarış paylaşım içinde. Gösteris sahtelik yalan rol yapmalar özelikle dedikodular arkadan kuyu kazmalar. Say say bitmez.

Rol model olduk hepimiz.