Topic: Yalnız mıyız? (Read 174 times)

Evrende asla yalnız olduğumuzu düşünmüyorum. Evren çok geniş. Dünyamız bir kum tanesi kadar küçük. Bu dünyadan kaçar tane olduğunu, başka dünyalarda insanlar olabileceğini düşünüyorum ancak kaç tanesinde medeniyet gelişimi var bilemiyoruz. Acaba bizden daha mı gelişmişler yoksa ilkeller mi? Evren sadece bize ait olamaz ki küçücük dünyamız bile sadece bize ait değil. Hayvan, bitki, sular vs derken insana ait olan alanlara tecavüz etmediğimizde gül gibi yaşayacağımız dünyamız var. Biz burada böyleysek, evrenin diğer ucunda yaşayanlar nasıllar kim bilir…

Modern kapitalist düzenin yarattığı bi sorunsal yalnızlık. Bireyler yalnız başlarına olduğunda daha bi çok tüketici oluyor onlar için. Bi aile bi tane saç kurutma makinasını kullanabilir. Ama bi aile parçalanırsa her birey bir tane saç kurutma makinası satın alır. Yalnız olduğumuzda daha çok para kazanıyorlar. Para kazanmak için yalnızlaştırılıyorlar bizi. Her şeyi daha bi çok tüketmemiz için yapıyorlar. Daha bi çok para kazanmamız için yapamayıcakları bişi yok. Konu uzayda yalnız mıyız? Farkındayım. Dünyada yalnız olduktan sonra uzayda yalnızlığın ne önemi var. Bana göre her şeyden önemlisi bu dünyada yalnız olmamak. Uzaydakileri düşünecek durumda değilim şu an.

Değiliz sevgili dostum. Yalnız değiliz, ne evrende, ne evren ötesinde. Bizim dünyamız gibi niceleri var. Enlil-Enki hikayeleri ve Sümer yazıtlarına bakarsanız daha fazla bilgiye sahip olabilirsiniz. Sümerler ile ilgili saatlerce tartışılabilecek konular var. Biraz araştırırsan ilgini çekeceğini düşünüyorum..

Tabi inanıp inanmamakta özgürsün ben de evrenin büyüklüğü karşısında etkilenmiş durumdayım bu kadar büyük bir evrende Samanyolu galaksisindeki küçük gezegenimizin benzerleri başka galaksilerde neden olmasın ki ışık hızına ulaşma teknolojisi şu an imkansız gibi ama gelecekte belki mümkün olursa o zaman daha net cevaplar verilir ama dünyada hala gizemi korunan binlerce eser var normal insanların yapamayacağı eserler bunları düşününce belki de günün birinde dünyada başka bir ırk yaşamış olabilir diye aklıma da geliyor

Cinler vs. şeylerle ben ilgilenmiyorum. Bildiğimiz kadarına göre karar vermek bence çok daha mantıklı, varlıklarına da inanmıyorum o tarz şeylerin. Etkilendiğim şey Evrenin büyüklüğü ve bizim (varsa eğer) amaç bakımından evrenin neresinde olduğumuz. Ben bizim dışımızda düşünebilen varlıklar varsa bile asla onlardan haberimiz olamayacağını düşünüyorum sanırım.

Bu konuda onlarca farklı düşünce var benim düşünceme göre evrende yalnız değiliz zaten şu anda cin denilen varlıklarla da yaşıyoruz ama dünyalarına arasında engeller var tabi ama maddi olarak uzaylı olabilecek çok şeye inanıyorum ben de Allahın yaratma kudreti çok fazla o yüzden uzaylı da yaratmış olabilir ama elinde zeytindalı ile gelecekleri de belirsiz belki de dünyaya gelirlerse hepimiz öleceğiz belki de böyle kalması daha iyi sadece ölümden sonra herşeyi bileceğiz sanırım

Yav 8 milyar insanın arasında yalnız olabiliyoruz gosgocuman evrende yalnız kalmışız çohh mu kardeşim Şakası bir yana gerçekten de yalnız olmadığımızı düşünmek hatta bunun gerçekleştiğini barışçıl bir şekilde görmek isterdim. Ama böyle birşey pek olası değil gibi. Bunun üzerinde milyon tane senaryo, teori üretilmiş vaziyette yalnızsak bunların hepsi boşuna olmuş olacak doğruysa da ulan hadi bi gösterin kendinizi ya Ama işin komik tarafı zaman algısının yok olması düşünsenize bir gezegen keşfediliyor ama 3 ışık yılı uzakta bi gidip geliyosun anam dünya tepetaklak olmuş. Ashab-ı kehf olayı gibi olur. Hatta din olgusu bile yerinden sarsılır yani yalnız olmamamız durumunda. Dünyamızdaki kutsal yerlerin ve din adamlarının kutsallığı o gezegenler içinde yer alması gerekiyor ve uzaylılar konusundan hemen hemen bahsedilmemesi durumu dinleri yalanlar eğer varlarsa. Yani bu tanrının varlığı, insanlığın var olma nedeni, ölümden sonra hayat gibi uzaylıların da var olup olmaması birçok soruyu açık uçlu bırakıyor.

Koskoca evrende yalnız olabilir miyiz? Ben hiç sanmıyorum. Henüz bizim iletişim kurabileceğimiz bir sistemimiz yok, teknoloji hiç gelişmiş değil. Şöyle düşünün ki belirli ışık yılı uzaklıklara kadar görebiliyoruz, ötesi hakkında bilgimiz yok. Bilgimiz olan kısım da milyarlarca yıl gecikmeli olarak karşımıza çıkıyor.
Bizden çok daha gelişmiş varlıklar var, belki bizim algılayamayacağımız bir formda bile olabilirler

Yalnız olmadığımıza inanıyorum. Uzayda da yaşam olabilir. Başka gezegenlerin olması mümkün.

Aslında en büyük soru şu: Yaşam sadece bizim anladığımız şekilde mi olmalı? Belki de farklı formlarda, bizim algılarımızın ötesinde bir yaşam vardır. Evrendeki çeşitlilik ve bilinmezlik, bunun mümkün olabileceğini gösteriyor.

Evrende yalnizmiyiz diye düşündüğümde aklıma ilk gelen Contact filmindeki şu diyalog oluyor:

"The universe is a pretty big place. If it's just us, seems like an awful waste of space."

Türkçesiyle:

"Evren oldukça büyük bir yer. Eğer sadece biz varsak, bu büyük bir alan israfı olur."

Bu kadar devasa bir evrende yalnız olduğumuzu düşünmek akla mantığa uymuyor.

Evrende diğer gezegenleri keşfedebilmiş değiliz ve bence yalnızız. Diğer gezegenlerde yaşama dair bir form bile yok bunun bulunması da mümkün görünmüyor. Evrende başka gezegenlerde yaşam olsaydı eminim şimdiden çoktan seyahatler, o gezegenlere başlamıştı bile. Teknoloji son 20 yılda öylesine gelişti ki başka evrenlerde yaşam kırıntısı bile olsa mutlaka ortaya çıkarmak için tüm dünya elinden geleni yapardı. Ya da bizim bilmediğimiz yaşam formları var ve komplo teorisi gibi zenginler farklı bir yaşam için bunu bizlerden saklıyorlar.

 Evrende tek olduğumuzu sanmam.  Başka varlıklar olma ihtimali çok yüksek.


Ama bizi izlediklerini veya bizden üst versiyon olduklarını düşünmüyorum.  

Yada bizden üst versiyor olabilirler o da büyük bir ihtimal ama bizi izlediklerini düşünmüyorum.  Çünkü öyle bir varlık izlemek ile kalmaz.

Başka türle iletişim kuracak kadar gelişmiş bir canlı hele ki bu kadar uzak mesafelerden iletişim kurma şansı varsa kurar.   Öyle izlemek ile kalmaz.   Gelebilecek kadar ilerlemiş ise de  gelir.

İyi akşamlar herkese,

Bugün insanı düşününce biraz korkutan bir konudan bahsedeceğim, evrende yalnız mıyız?

Aslında, "evrende yalnızız" demek de "evrende yalnız değiliz" demek de insanı biraz ürpertiyor. Burada insanı korkutan şeyin evrenin büyüklüğü ve keşfedilmesi olduğunu düşünüyorum.

Koca bir evrende yaşıyoruz, trilyonlarca yıldız ve gezegen var. Bu kadar geniş bir alanda, sadece Dünya’da yaşam olduğunu düşünmek biraz zor geliyor, değil mi? Galaksimizin ve uzayın büyüklüğü, bizden başka bir yerlerde yaşam olabilir mi sorusunu getiriyor akıllara. Peki ya daha uzaklardaki gezegenlerde, bizim bildiğimizden tamamen farklı yaşam formları varsa?

Bir de şunu düşünelim: Evren sadece bizim için mi var? Yoksa biz sadece küçük bir parçacık mıyız? Tamamen tesadüfler silsilesi ile oluşmuş, evrenin yaşı göze alındığında bir salise bile sürmeyecek bir yaşam formu muyuz?

Evrenin var olması, bizim var olmamız bile insana garip geliyor. Ben, bu kadar büyük bir "mekan"da yalnız olmamızın çok düşük bir ihtimal olduğunu sanıyorum. Daha dünyadan en çok uzaklaştığımız yer Ay. Bundan 50 sene önce astronotlar teknik bir aksaklık nedeniyle 400.171 kilometre uzaklığa kadar giderek rekor kırdı. Işık hızı ile bu mesafeye gitmek sadece 1.33 saniye sürüyor. Milyarlarca ışık yılının yanında bu hiçbir şey.

Gerçekten, kozmik ölçekte daha bir milimetre bile ilerleyemedik. Şu anki bilgilerimize göre ışık hızını da asla geçemeyeceğiz. Muhtemelen, var olsalar da başka yaşamların farkına varamadan yok olup gideceğiz.

Sizce yalnız mıyız? Yoksa bir yerlerde bizi izleyen çok üst bir varlık(lar) olabilir mi?