Topic: Yok mu olacağız? (Read 180 times)

Bu konuda emin değilim teknoloji sürekli ilerliyor bundan dolayı önümüzdeki yüzyıllarda insan yaşamı çok daha kaliteli olabilir ayrıca ben bilim dünyasının ölümsüzlüğü bulabileceğini düşünüyorum ancak o zaman insanların kısırlaştırılması mı gerekir kısıtlı kaynaklar nasıl paylaşılır sorunları ortaya çıkar.

Sonluluk ve yok oluş güzel olsaydı bu dünyada sonuna kadar hayatta kalma mücadelesi vermezdik. Genlerimiz hayatta kalmaya programlanmış oysa. Programlanmamışsa bile bunun için mücadele veriyor. Sadece başarısız olanlar, yılanlar, var olma mücadelesini sürdüremeyenler hayatta kalmayı beceremiyor.

Ben yok oluşu kesin son olarak görüyorum çünkü inançların kurguladığı dünya sonrası ahiret hayatı bana mantıklı gelmiyor. Sonsuz hayat ise bence düşünüldüğü, sanıldığı kadar hoş bir şey değil. Sonluluk bence daha huzurlu bir şey. Yok olmanın insanoğlu için asıl cennet olduğu kanaatindeyim. Bunun nedeni de ifade ettiğim gibi inanç sistemindeki yaklaşımları doğru bulmamamdır.

Hayır
Adem as genesis blok, biz de zincirin halkalarıyız, herşey deftere kaydediliyor.

Bence yokluk yok, her yok oluş yeni bir başlangıca kapı açar. Aslında her şey yenileniyor. Bizde yenileneceğiz.

Mikro boyutta farklı fizik kuralları işliyor makro boyuttan. Yaşamımızın her anı kuantumun gizemli yollarında kaydediliyor olabilir. Ben evrenimize baktığımda kozmik bir gücün varlığına inanıyorum. Enerjiden oluşan bulutumsu bir güce. Yaşadığımız hayata da geleceğimizi bilmeden geldik. Neden gideceğimizi bilmeyeceğimiz ikinci bir hayat daha olmasın. Birincisi ikincisinden daha imkansız çünkü.

Gerçekten var olduk mu ki yok olalım? Kendimizi o kadar az tanıyoruz ki, daha sebeplerin neler olduğunu bilmeden sonuca gitmeye çalışıyoruz. Var olmadan önce dünyada neler olmuş şöyle bir tarihin tozlu sayfalarına bakın. Aslında bugüne gelmeyi başaran her insan bir mucizedir. Soykırımlardan, savaşlardan, tarihsel göçlerden bu noktalara kadar gelmişiz.

Öldükten sonra ne olacağız? Elbette bir yerlerde bizim ruhlarımız dolaşacak. İyi mi kötü mü olacak bilmiyoruz çünkü ölümden sonra dönen olmadı. Burada iki türlü düşünüp hareket ediliyor.

Bas bas paraları leylaya deyip alemci takılan bir takım var,
Bir de öte taraf inancıyla bu dünyada daha mütevazı takılmaya çalışan bir takım var.

Tarafını seç. Sonuçlarını herkes mezarda görecek.

Öteki taraf kavramı tam da burada devreye giriyor. Acaba gerçekten öteki taraf diye bir yer var mı? Yani biz bu dünyadan göçüp gittiğimizde gerçekten sonsuza kadar yaşayabileceğimiz öteki dünya var mı diye çok merak ediyorum. Bence bunu inancı olan olmayan herkes merak ediyordur. Sonuçta hepimiz bir şeylere inanarak ya da farklı şekillerde yaşıyoruz. Ama hepimizin aklının bir köşesinde de bu "Acaba temelli yok oluyor muyuz?" sorusu yatıyor. Umarım her şey bir anda bitmiyordur.

Yok olmak kimine mükafat kimine ise cezalandırma olabilir. Örneğin hayta, insan hakkına giren, gününü gün eden birisi için öteki bir dünyanın olmayışıyla bu dünyada yediği nanelerin yanına kar kalmasıyla sonuçlanır. Diğer taraftan inandığı dinin gerekliliğini yerine getirmekten bir adım dahi geri durmayan ve tamamiyle bu dünyadan soyutlanıp tamamiyle kendini öteki dünya için hazırlayan birisine de cezalandırma olarak sonuçlanır.

Yoktan var olmuşken varken yok olmak olmaz mı? Olabilir ama şuda bir gerçek ki bu durumu deneyimleyipte tecrübelerini bizimle paylaşabilmiş kimseler olmadığı için rus ruleti oynamak düşüyor bize. Ve geniş bir pencereden bakınca koskoca evrende bir tek canlı düşünebilen canlılar bizler olarak duruyoruz ve bu kadar geniş bir evrenin varoluşunun bizler için bir tatil köyü olarak kullanmamızın tamamen bir saçmalık olduğu kanaatiyle ölümden sonra yok olmayacağımızı düşünüyorum.

Hiçlikten varlık çıkmaz. İki hiçlik arasında varlık olmaz.

Binbir türlü teori var, hiç birimiz gerçeği öğrenemeceğimiz için bizlerinde kendimize göre inanç ve teorilerimiz oluyor bu konuyla ilgili. Her insan biraz kendi başına kaldığı zaman bu konuyu düşünür ulan ben neden burdayım ölünce kaybolacak mıyım gibi sorular sorar zihnini meşgul eder. Bence en iyisi zamanın tadını çıkarmak. Kesin, net olan ölüm için neden endişe duyuyoruz. Bu duyduğumuz endişeler bizi daha hızlı öldürmüyor mu ?

İlahi bir güç var ve onun yarattığı meta evrende yaşıyoruz. işin ruh boyutu tamamen ayrı tabiki ...

Bir araştırmaya göre yaşamak için en iyi tarihlerin şuan içerisinde bulunduğumuz tarihler olduğu yazıyordu.

Şöyle bir düşününce yaşamlarımız gayet kaliteli aslında. Şöyle bir insanlık tarihine bakarsak yaşanabilecek en iyi dönemlerin birinde yaşıyoruz. Her ne kadar ekonomik zorluklar olsa da evlerimiz sıcak ve yemek yiyoruz. Yaşam süreleri uzun herhangi bir savaş ortamı yok. Türlü türlü teknolojiye sahibiyiz.

mesele doğum yaşam ölüm sabitlerini nasıl kabul ettiğinize bağlı. insanoğlu için hangi din, dil, ırk mezhep vs. ye dahil olunursa olunsun, kesin sabitlerin yeri hep aynı. sonraki mevzu ise aileden itibaren çevre koşullar, inanca bağlı değerler vs. ile kesin sabitlerin içerisindeki ilerleyişinizi nasıl yapacağınız. ölümden sonrası için herhangi bir kabullenişiniz varsa, zaten öncesini de ona göre yaşarsınız, veya tam tersi de olabilir. Sonrası zaten bedensel yok oluş sadece...

Daha önce narkoz yiyenleriniz varsa bence ölümün en çok hissedildiği yer orası. Uyku gibi değil tamamen ortadan kayboluyorsunuz, 14 yaşımda bıçak altına yattım ve hayatımın dönüm noktasıdır diyebilirim, öldüğümde öte bir dünya konusunda inancımı zayıflattı ve bence öyle de olacak, bu dünyanın ötesi diye bi dünya yok. Doğduk, yaşadık ve öldük, bitti.

Geleneklerimize bakınca evin devamı için erkek evlat gerekiyor. Eğer bir evde ena az 1 erkek evlat var ise o kişinin ocağının yanacağını söyler. Kız evlat gidip kendi yuvasını kuracaktır der. Şimdi buradan bakınca normal zamanlarda yaşlanan atalarımız dünyayı bize emanet ederek ebediyete göç ederler. Şimdi bu durumda yok olmuş mu olurlar. Eğer siz unutursanız yok olurlar. Yok her dem hatıralarını sıcak tutarsanız sizin yanınızdadırlar. Gerçekten de sizden hiç ayrılmazlar çünkü yaradan sizi yaratırken atalarınızın genlerini size emanet etmiştir. Sizi siz yapan şeyler atalarınızındır. Bakın kültürümüzde eğer evlenip çoluk çocuğa karışırsanız ( inşallah herkese allah nasip eder ) yok olmazsınız.

Aslında tam olarak yok olacağız denemez. bizleri biz yapan şey aslında etlerimize giydiğimiz ruhlarımızdır. ruhlarımızda bize yazılmış kaderi yaşıyoruz. daha doğrusu kader ihtimallerinin hepsi yazılı, biz bu kader ihtimalleri arasında seçimlerimizi yapıyoruz. burada yaşadıklarının hepsi inancımıza göre ruhumuzun giysisi sayılan etlerimizi terk ettikten sonra yanımızda götürdüğümüz şeyler olarak bizimle öldükten sonraya gelecek.

yarattıklarımız cümlesine ise katılmıyorum, biz basit bir şeyi bile yaratmaktan aciz bir varlığız. yaratıcı öyle kudretli, öyle azametli ki senin iç organlarının mükemmel düzenini kurmuş. öyle mükemmel bir sistem ki bu mideye yemek girince mide çalışmaya başlıyor. aslında iş beyinde başlıyor. beyin kendisine gelen elektrokimyasal uyaraçlar aracılığıyla aç olduğumuzu fark edip seni bir şeyler yemen için yönlendiriyor. sen yenilecek bir şey bulup bunu ağzına götürüp dişlerinle bunu öğütüyorsun. Bu yemek borusundan yemek, nefes borusundan nefes almana devam edip midene kadar iniyor. Mide, bunu güzelce eritip gerekli vitaminleri gerekli organlara, gereksizleri de bağırsaklara ve mesaneye yolluyor. Burada da sindirimin devamı gerçekleştiriliyor ki bağırsaklar o kadar önemli ki ikinci beyin denir bunlara. Daha sonra beslenme aktivitesi sindirimin gerçekleşmesiyle sona eriyor.

bu kadar yolculuğu mükemmel düzende kuran allah, hiç şüphesiz bizleri ‘yokluk’ ile basit bir şekilde doğaya bıraktırmaz herhalde. tüm dinlerin ortak değerleri var. iyi insan ol, çevreye iyi, hayvanlara iyi, insanlara iyi ol. islamiyette de durum böyledir. ancak yaradan ona kulluk etmemizi de istemiştir. aslında kutsal kitabımızı okusaydık bir çok şeye hayret edip kitabın mükemmelliğini fark ettikten sonra ahiret inancımızda sarsılamaz bir itikat oluşurdu. size tavsiyem bir Türkçe meal edinmeniz. burada hamdi yazır’ın meallerinin önerebileceklerim arasında olduğunu söylemeliyim. bundan sonrası senin elinde. youtube üzerinde bir çok yayın yapan kanallar var ancak tabi kimisi mantıksız, kimisi mantıklı. kendine göre birinde aklına gelen soruyu yaz ve farklı cevapları takip et. allah kalbine bu soruyu koyarak seni araştırmaya itiyor olabilir. allah yardımcın olsun kardeşim. umarım yokluk yerine varlık anlamını inşallah yakında fark edersin.

Hocam dinlenmek size yaramamış. Şöyle ayakları uzatınca akla gelen rahatsız edici sorular bunlar. Ben zamanında bir kaç sene hayattan kopuk şekilde felsefe yaptım. Düşünmediğim şey kalmadı.

Bu yazıyı yaklaşık 10 sene önce yazmıştım. Okumanızı tavsiye ederim.
https://blog0x.com/post/kimim-beng-bilinc-felsefesi-1643810392

Doğumdan öncesini hatırlayan varmı? Tabiki yok olacağız. Seni, beni herhangi bir canlı ölümünden ayırması gereken fark ne? Düşünebiliyor olman mı?

Canlılığın amacı türünü bitirmemek her zaman kendi türünü devam ettirebilmek. Belli bir yaşa geldiğinde aklınla değil hormonlarla hareket edip evlenme, ilişkiler vs 'nin tamamı türünü devam ettirme içgüdüsü ile ilgili.

ölümle ilgili düşüncen o olmamalı. Asıl canımı sıkan olay yaşam süremizin aşırı kısa olması ve bu kısa yaşamı kaliteli yaşayamıyor olmamız.

İnsan öleceğini bilerek yaşayan tek canlı diye bir söz duymuştum gerçekten beni çok etkiledi.İnsanoğlu başlıktaki sorunun cevabını varoluşundan beri arıyor.Kimi insanlar dini inanışlar çerçevesinde bu soruyu cevaplıyor kimi insanlar insanoğlunun bunu bilebilecek kapasitede olmadığını söylüyor bir kesim de yok olunacağını söylüyor.Açıkcası gerçekten içinden çıkılmaz bir durum ama bu kadar strese kavgaya sadece kısa bir ömür için giriyoruz o yüzden bu kısa ömrü iyi geçirmek gerekiyor.

Bazen kafamı kurcalıyor bu hiçlik yokluk konusu.

Tüm hikaye bu mu ? Buraya kadar mıydı yani bu muydu ? Herşey tüm amaç tüm son böyle mi bitiyor ?

Öldükten sonra yok mu oluyoruz ? Yok olmak ne kadar basit bir cümle gibi geliyor ama öyle değil bence. Yok olmak ? Para saltanat zenginlik fakirlik inanç veya inançsızlık ırklar herşey yarattığımız herşey o kafamızın içindeki herşey bizle beraber yok mu olacak ?