1993 yılı başlarında Telekom’a 25-30 milyar dolar piyasa değeri biçiliyordu. O dönemde Türkiye'nin dış borcu toplam 26 milyar dolar idi…
2005 yılının Kasım ayında yüzde 55 hissesi için en yüksek teklifi veren Oger Telecom 6.550 milyar dolar ile 21 yıllığına sahibi olmuştu Türk Telekom'un…
Devir işlemleri yapıldıktan sonra Oger, devlete olan borcunu ödemek için Türk Telekom hisselerini teminat göstererek bankalardan kredi istedi. Üstelik İktidar bu kredinin verilmesi için devreye girdi. Kredi verildi. Devlete olan borç ödendi.
Şirketin çoğunluk hissesini 6.550 milyar dolara alan Oger'in 2006 ile 2014 sonuna kadar Türk Telekom'dan elde ettiği kâr, 11 milyar 822 milyon dolar oldu. Bunun yüzde 55’i Oger'e düşen 6 milyar 614 milyon dolarlık paydı… Satın alma maliyetini 9 yılda çıkardı.
Sözleşmeye göre Türk Telekom 12 yıl daha, Oger’e çalışacak bedavaya…
Kaynak
https://www.sozcu.com.tr/2016/ekonomi/iste-turk-telekom-gercegi-1470597/ Şeker fabrikaları, Tank palet fabrikası vb bir çok getiri getirebilecek fabrikalar özelleştirildi satıldı ve belki bir yılda amorti edebilecekleri meblağlar karşılığında.
Köprülerimiz yollarımız Yap İşlet Devret politikasıyla kiralandı ( Kredi yardımı yapıldı bir de üzerine) ve kapasite garantisi verildi.
Kısaca özetleyecek olursak;
Ben bir adama araba alması için para veriyorum o arabayı alıp taksiye çıkıyor ve her gün verdiğim paranın 100 de 1 ini kazanacağını garanti ediyorum kazanamazsa ben tamamlıyorum, araba 1000 gün boyunca verdiğim kişide kalıyor. (Değerler afaki bilmeyen arkadaşlar için ufak bi şekilde özetlemeye çalıştım)
Bu ve benzeri bir çok olay yaşandı ülkede ve aklımda en çok yer eden iki tanesini paylaşmak istedim. Sadece bu bahsettiklerim ülkenin ekonomisine büyük katkılarda bulunabilirdi ve biz zaten bir çok vergi kesintisinden sonra alabildiğimiz maaşı yine farklı vergilerle harcarken arttırabildiğimiz kadarını bağış yapmamızı istemezlerdi