Topic: Bugüne kadar yaşadığınız en acı olay? - page 2. (Read 1464 times)

Daha 15 gunlukken annesiyle birlikte aldigim bi kedim vardi mavi gozlu bir siyam kedisi 2 yil hic yanimdan ayrilmamistim mavisi. Bigun ekmek almak icin asagi iniyordum kapi acik kalmis sonra aldim ekmegi karsidaki marketten kafami bi kaldirdim mavis kosmus gelmis arkamdan tam bana dogru kosarken bir araba uzerinden gecmisti gozlerimin onunde kafasi asfalta yapismisti. Iste o an cok fazla uzulmustum. Onu bahcemize gommustuk. Iki ay boyunca kendime gelememistim

Bugüne kadar yaşadığım en büyük acı babamı kaybetmekti . Bu kayıba kadar yaşadığımı sandığım acıların hiçbiri gerçek bir acı değilmiş. Babamı kaybettiğim gün sol yanım boşaldı ve kendimi bir kanadı kırılmış kuş gibi hissettim. Benim acım budur..

Bu gune kadar yasadigim en aci olaylardan birisi varki  inanilmaz bir olay  daha ilk okul 4 de okuyoruz, cok korkunc bir yagmurun ve akabinde buyuk bir sel felaketinin bir hafta veya on gun sonrasi uc arkadas irmaga gittik bizim oralarda BENT derler yani suyun onu kapatilp golet gibi bir yer olusturulur, biz bu bent te suya girmeye karar verdik.yuksek bir yerden atlamaya ciktik  el ele  tutusarak atladik su cok soguktu ben hemen ciktim. arkadaslarim yarin diplerine dogru yuzuyorlardi birden suya daldilar,bende nezaman cikacaklar diye bekledim.bana saka yapiyorlar dedeim. suyun altindan gittiler ilerden cikacaklar derken.gelen yoktu koye kostum babamlara haber verdim.butun koy olay yerine kostu.o zaman koyde yuzme bilen birisi yok jandarma cagirildi,arkadaslarimi cikardilar analarin feryatlari hala kulaklarimdan gitmiyor.iki  can arkadasimi kaybetmenin acisini hala unutamiyorum.Allah gani gani rahmet eylesin.

Bana göre en acı olay bir sokak ötenizde oturan kardeşinze sarılamamak bu bana en çok koyan olay. En çok sevdiğim kişilerdendir kardeşim hayatta herşeyi göze alırım onun için ama ailevi sebeplerden ötürü göremiyorum.. Başka koyan olayda olmadı

üniversite için bir hazırlık kurumundaydım ve bir arkadaşı hocamız çağırdı yanına ve babasının hastalandığını ailesinin kendisini almaya geldiklerini söyledi
arkadaş gittikten sonra öğrendik ki babası ölmüş bu olay bende baya bir etki bırakmıştı.

gecenin 4'ünde evin bulunduğu sokağa girdiğimde arabanın farlarının aydınlattığı yol kenarında arkalı önlü yürüyen çok yaşlı bir çift gördüm. arkadan bakıldığında bile çok yaşlı oldukları anlaşılıyordu. yaşlılığın verdiği kamburluk ile sırtı eğik duran ve arkadan yürüyen amca önce bir ayağını öne atıyor, sonra arkadaki ayağını öndeki ayağının hizasına kadar ancak getirebiliyordu. yani arkadaki ayağı öndeki ayağını geçecek şekilde uzun bir adım bile atamıyordu. teyze de amcaya yolu gösterir gibi ona eşlik ederek yavaş yürüyordu. kaplumbağadan biraz daha hallice bir hızla ilerliyorlardı.

ocak ayında gecenin 4 olması nedeniyle dışarıda hava buz gibiydi. bomboş caddede, ses çıkmayan şehirde, gecenin köründe iki tane yaşlı insanın soğukta yürümesi tuhaf bir duygu yarattı. önce yardım teklif etsem benden korkarlar mı diye düşündüm ve arabayı park etmeye karar verdim ki o sırada "siktir et, sor" dedim ve arabadan çıkıp yanlarına gittim. zaten fazla uzaklaşmamışlardı.

amca, teyze nereye gidiyorsunuz gecenin bu saatinde yürüyerek? diye sordum. hastaneden dönüyoruz diye yanıt verdiler. eviniz uzak mı, nereye gidiyorsunuz dedim. yok uzak değil dediler. gelin bırakayım dedim. yok sağol evladım dediler. ya teyze gelin bırakayım, yapışmaz elime iki dakika, bu soğukta yürümeyin dedim. yok sağol oğlum dediler.

en yakın hastane 1 km kadar uzaklıktaydı. hızlarını göz önünde bulundurursam muhtemelen 1 saattir yürüyorlardı. giyimlerinden taksi tutacak kadar paraları olmadığı da anlaşılıyordu. zaten paraları olsa neden yürüsünler.

ama ben daha fazla ısrar edemedim. iyi geceler dedim ve yanlarından ayrıldım.

az önce gerçekleşti.

eski muhasebecim yıl sonu beyannamesini ve geçici vergi beyannamesini vermemiş. benim bundan haberim yok. alacaklı durumdaki devlette e-haciz geçmiş bütün hesaplarıma, kartlarıma bloke konuldu. 2016 yılından kalma muhasebecinin götlüğünden dolayı borç çıkıyor. bu itin yüzünden çıkan borçtan dolayıda bloke yiyorum.

vergi dairesiyle konuştum ödeseniz bile bugün açılmaz hesaplarınız hafta ortasını bulur şeklinde açıklama geldi.

8-0 biten liverpool beşiktaş maçı

yaşım 17 arkadaşla parktayız çiğdem kola yapıyoruz saat gece 2 ve aşırı kuvvetli bir şekilde kakam geldi bırak eve gitmeyi banktan kalkamıyorum çıktım kaydırağın oraya o boru olan kaydıraklardandı girdim içine sarkıttım kendimi  yukarıdanda ellerimle tuttum sıçtım kaydırağın içine yuvarlanıp gider sandım bide olduğu yere yapıştı tam altıma ellerimde güç kalmayınca bıraktım ellerimi sıçtığım bokla birlikte kayarak aşşağı indim ayağı kalktığımda saçlarımda bile bok vardı 

hocam yeminediyorum ben acı çektim okurken,başınız sağolsun Allah mekanını cennet eylesin.
Beni en çok üzen dedem ve nenemi kaybetmek oldu şu güne kadar.onun dışında sancılı bi ilişkim olmuştu baya aşk acısı vs çektik ama atlattık hepsini çok şükür.
burda yazılanları okuyunca dert bile sayılmaz aslında benimki ama baya zor dönemler geçirmiştim.

Kayıp yaşayan herkesin başı saolsun.. Benim en acı kaybım bundan uzunca bir süre önce kaybettiğim en yakın arkadaşım Bülent.. Dişçiye gitmiş ve akşam eve geldiğinde birlikte kalacaktık, biraz bilgisayar fln oynadıktan sonra uyuduk. Uyandığımızda bütün yastığı kan içindeydi, çektirdiği dişten sonra kanaması durmamıştı. Tekar dişçi ve hastaneye gittiğimizde yapılan testlerle kan kanseri olduğu anlaşılmıştı 6-7 ay yoğun tedavi ardından Amerika'ya gitme yolunu bulmuş ancak orada da birkaç ay tedavi gördükten sonra hayatını kaybetmişti.. Hiç unutmayacağım seni canım kardeşim..

Kardeşim ne yazmışsın bee içimi titrettin yemin ederim . Ben de tam yorumu yolluyordum ki seni gördüm . Bizimkiler acı değilmiş . Allah sevdiklerimiz yokluğunu göstermesin . Şu yazdıkların o kadar doğru ki insanların birbirinin kıymetini sadece kaybedince anlamaması gerekiyor .
Başın sağolsun dostum Allah mekanını cennet eylesin..

Ben dedeme çok düşkündüm. O nun öldüğü gün benim için en acı olaydı. O son halini hatırşadıkça üzüntüden geberiyorum. Yanımdan hiç gitsin istemiyordum dedemin

Dedemin vefatıydı. Çünkü ilk defa kendime yakın birisinin ölümüydü. İlk haberini aldığımda kocaman bir ağız dolusu hassssiiiktirr diye olduğum yere çökmüştüm. Sonuçta tek bir dedem vardı ve küçükken çok ilgilenmişti benimle. En acısı ise memleketten 12 saat uzaklıkta olmaktı ve uçak yoktu oraya 12 saatlik o otobüs yolculuğunda bir kere içim geçmiş ve rüyamda dedemi görmüştüm uyandığımda mutlu hissediyordum çok kısa süreliğine de olsa dedemin yaşadığını sanmıştım. O yolculuk esnasında zaman bitmek bilmemişti ve morgda dedemi gördüğüm zaman ayaklarım tutmamış ; o mezarı kazarken kollarımı hiç o kadar ağır hissetmemiştim ve üstüne cenazesini taşırken hayatımda hiç o kadar manevi bir ağırlığın altına girmemiştim . En kötüsü de mezarın içerisine yerleştirirken olmuştu tutuyordum dedemi kollarımdaydı o kefenin içindeydi ve birazdan toprağa karışacaktı yalnız başına kalacaktı ve içimden derin derin ahlar geçmeye başlamıştı. O kadar boş vaktin varken neden hep bir bahane buldun diye kendime sürekli kızmıştım. Ölüm var ölüm ! Kırmayın kimseleri bugün varsınız yarın yoksunuz ölüm var ölüm sanki son gününüzmüş gibi yaşayın hergününüzü giden gelmiyor geri . Hayatınızın her anının kıymetini bilin ! ÖLÜM VAR ÖLÜM !

Ailenizden gün geçtikçe soğuyorsanız bence en acı olay budur. Kim ailesinden soğumak onlardan nefret etmek ister ki. Ailesiz bir hayat kadar acısı yok. Anneni babanı tanıyorsun ama bedenen ruhen değil.

Üniversitedeyken deprem olmuştu her anını hissediyorum hala..
ölmek ile sag kalmak arasındaki durum o kadar zor ki çaresizliğiniz de çabası tam sınav zamanı sabaha kadar dışarda bekledik soğukta hiç unutmuyorum 

Bi keresinde köpeğimle sokağa çıkmıştım ve tasmasından kaçarak ufak bi teriere saldırdı köpeği hastaneye kaldırdık fakat elim ayağım titriyordu köpeğe bişey olacak mı vs diye neyse ki şu an yaşıyor köpek yapabileceğim her şeyi fazlasıyla yaptım maddi manevi hatta 2. ısırığı almasın diye ağzına elimi bile soktum ama sahibi için de benim içinde çok kötü bir anı oluştu

Canımdan çok sevdiğim bir ilkokul arkadaşım vardı . Biraz başarısız bir öğrenciydi bundan dolayı babası falan sanayiye çalışmaya vermişti . Daha sonra lise zamanında yollarımız ayrıldı ve araya mesafe girdi . Günlerden bir gün arkadaş bana yazdı okumak istiyorum açık öğretime nasıl geçerim sanayi hayatı çok zor kanka beraber bir iş yapalım vs diye sordu . Bende birkaç şey anlattım biraz hayal kurduk çocuğa da ümit doğmuştu adeta . Ertesi gün motor kazasında yoğun bakıma kaldırıldı ve 3 gün sonra vefat etti . O gün kendimi çok kötü hissettim ve hayatın gerçekten çok boktan olduğunu ve kimseyi kırıp üzmeye değmediğini anladım

Her şeyin bitlr şekilde telafisi olabiliyor para kaybedilir ama yine kazanılabilir fakat insanın sağlı bozuldumu veya bir yakınını kaybetmesi bunların telafisi olmuyor kabulü oluyor.. Ölümün olduğu dünyada en büyük acı bana göre zamansız ölümlerdir ve her ölüm genç ölümdür.

Bugüne kadar yaşadığım en buyuk acı 15 yıl önce aniden babamı kaybetmiş olmam ,Allah kimseye bu acıyı erken yaşta yaşatmasın isterim ve buradan da rahmetli babamı rahmetle  anmak isterim mekanı cennet olsun!