Paranın bulunmasından yana herhangi bir ahlaki derece bulunmuyor. Ahlaklı olan "Borcum vardı şansım döndü borcumu kapatabilicem" de die bilir. Ahlaki boyutu tartışılır. Ben bu konuda hiç birşey bulamadım. Gözümün önünde tomarla para düşürdüler adamın plakasından adama anca ulaştım birton kişiyle muhatap oldum adam teşekkür dahi etmedi. En çok zoruma giden o olmuştu ama o parayıda yemek bize düşmez.
Bak! Sen ahlaklı davranmış ve sana ait olmayan bir şeyi sahibine teslim etmişsin. Belki de benzer bir durumda o paranın sahibi olsa o parayı alır ardına bile bakmadan giderdi. Aşağıdaki video ilginç bir deney içeriyor.
http://www.dailymotion.com/video/x3noax5
O yaşlarda ablamla markete gidiyorduk yerde Beşyün binlira bulmuştum kağıt para almak istemiştim ablam aldırmamıştı sonrasında arkadaşım görmüş almış benim almadığımı görünce acayip dalga geçmişti
Ama bunlar da çocuk daha. Ben de çocukken bir iki defa yerde bulduğum parayı afiyetle yemişliğim vardır. Hele bir kurban bayramı arefesinde bulduğum birbirine sarılı iki tane 100 lira olayım vardır ki çocukluk hayatımın en zengin bayramını geçirmiştim. Bir de çocuklukta bazı şeyler daha farklı oluyordu be! Masal gibi. Birşey dilediğinde oluyordu. Masumduk, temizdik. Ankara asfaltının altında, rüzgarın gazete, çöp ne bulursa sürüklediği bir çukurlama yer vardı. Parasız kaldığımda gider orayı arardım. Mutlaka para bulurdum o gazetelerin arasında. Çok ilginçtir
) malına sahip cıkacaktı parasını dogru düzgün cantasına veyahutta cebine koyucak kendi hatasını cocuklara yükleyemez ailelerinden parasını tahsil edemez düşürmeseydi.
