Bu gece İnşallah ilk sahurumuzu yaparak bu seneki ilk orucumuzu tutacağız. Ramazanla birlikte insanın için bir huzur geliyor. Ailecek yenen iftar ve sahurlar sohbetler bolluk bereket oluyor en azından ben böyle hissediyorum.
Ramazanın başlamasıyla birlikte hep aklımıza şu sorular geliyor nerede o eski ramazanlar, en basitinden nerede o eski yasaksız günlerimiz bile diyebiliriz. Aklınıza gelen nerede o ...... diyeceğimiz kelimeler...
-Nerede o eski Ramazan Pidesi buram buram kokardı sadece pide yeseniz bile doyardınız.
Gerisini sizlere bırakıyorum hatırına gelenler doldurabilir en azından Ramazana dair hatırlamadığımız şeyleri tekrardan hatırlarız. Ha birde eskiden teravih namazından bazen akide şekeri verirlerdi kağıt külahta sarı susamlı onların tadını hala anımsayabiliyorum.
Kaynak: Geçmiş Ramazanlar
Valla güzel kardeşim "
Ramazanlar" değil de aslına her şeyin
"geçmiş" olanı güzel. Birileri içine sıçmadan önce, toplumu parçalamadan bölmeden önce, her şey olabildiğince güzeldi. Bir şeyi güzel yapan ramazan değil, ramazan dediğin o ayı alışıla gelmiş adetleri ile yaşayabilen toplumdur. Aslında adam ramazanı değil ramazanda yaşayabildiklerini özlüyor. Yani sende bu konuyu bundan dolayı açmışsın zaten. Özlemin ramazan değil, çünkü ramazan zaten hep var. Ama eski ramazanlardan yaşadıklarını bekliyorsun. Beklentilerin tamamen maddesel şeyler işte zaten yazmışsın; Pide, akide şekeri, tıkınmak vs falan. Yani ramazan dediğin şey senin için bunlardan ibaret.
Yani neye hayıflanıyorsun anlamadım. Allah aynı Allah, kul aynı kul değişen ne ? Değişen Hurmanın ve pidenin fiyatı ve tadı belkide.
Mesela ben hiç
"nerde eski ramazanlarr...." dediğimi hatırlamam. Çünkü parayı basarsam en iyi bağdat hurmasını, akide şekerini ve pideyi alırım.
Sorun nerde bulalım bakalım.
