Bu da tam olarak onun gibi, biz beynimizi doğduğumuz andan itibaren günde şu kadar yenecek, yoksa şöyle olur, böyle olur diye o kadar şartlıyoruz ki, beyin bunu tartışılmaz gerçeklik olarak kabul ediyor ve ona göre davranıyor. Halbuki araştırmalar gösteriyor ki, avcı/toplayıcılıktan gelen insan sık yemek değil açlık yönünde evrimleşmiş, vücudun bir çok temizlik, tamir ve yenileme işlemi sadece açken gerçekleşiyor.
Konuda yazdığım 2-5 günlük açlığı yaptığımda deneyimlerimi buraya yazacağım, en çok merak ettiğim yaklaşık 48 saat sonra açlık hissinin de kalmadığı bilgisi, gerçekten de böyle olacağını düşünüyorum.
Bu aralar paso sigaradan örneklendirme yapacağım ama olsun Şöyle düşünün bugün 20 tane sigara içmişsindir 21.yi içince hiç bir keyif rahatlama almazsın ama 2 gün sigara alamayacağınız bir yerde bulundunuz ve 3.gün koştur koştur sigarayı alıp ilk dalı yaktınız böyle beyninizden sanki şimşekle vurulmuş gibi olup birden eliniz ayağınız boşalır. Hah işte senin anlatmaya çalıştığın durum tam da bu hocam. Açlık deneyine başlanıldığında tamda bu şekilde olacak birden yenilen yemeklerin tadı değişecek ağzın tadı değişecek daha zinde uyanılacak vs vs vs. Hatta daha önce de bahsetmiştim bir tane dayı bu olayı nirvanaya çıkartıp 30 küsür senedir bayramlar dışında hep düz bildiğimiz orucu tutuyormuş. 30 yıldır oruç tutan dayımız Bu videoda bu açlık durumunun kendisine olan artı yönlerinden de bahsediyor alın size 30 yıllık deney
Ama o kadarına da karşıyım ya, çünkü biz sadece bokunu çıkartıyoruz, aslında yemek hayatın devamı için zorunluluk olmasının yanı sıra yaşamın en keyifli yanlarından birisi. Ben yapmaya başladığım bu olayı gerçekten benimsedim ve zorlanmadan yapıyorum ama ömrümü açlığa adamak istemem açıkçası.
Ağzının tadının değişmesi kısmını başka şekilde yaşadım, bu yaz biraz alerjik oldu benim için, kaşıntılar vb, ve tetikleyicilerden birisi tatlı idi, 2 ay hiç tatlı/şekerli bir şey yemedim. Yaz sıcağında pek de zor olmadı zaten ama çok fazla tüketmemekle birlikte tatlıyı severim, havalar serinleyince tekrar başladım. Aynı ürünün sürekli yerken tadı ile uzun süre yemedikten sonraki tadının farklı olduğunu bu yaz öğrendim, beynimiz bizi gerçekten parmağının ucunda oynatıyor.