adam 392 gün oruç tutmuş
https://twitter.com/timecaptales/status/1742031759947051023?t=b-PL7XcYkzN3jIWgs796Vg&s=19
Topic: Tavsiye: Aralıklı açlık (Read 292 times)
Konunun aralıklı açlıktan sigaraya gelmesi enteresan oldu ama çok da iyi oldu. Sigara konusu benim bir miktar agresif olduğum bir konu, daha doğrusu başkalarını rahatsız etmeden bir şekilde içenlere herhangi bir yükselmem yok ama kendi zevki(!) için etrafını hiç umursamayanlara karşı toleranslı değilim, olmaya da niyetim yok. Mesela vatandaş bir yere misafirliğe gidiyor, o evde sigara içiliyor mu, içilmiyor mu umurunda değil, çatt yakıyor bir tane. Siktir git, nerede zıkkımlanıyorsan zıkkımlan, geldiğin yeri niye pisletip zehirliyorsun saygısız?
Benim evin önünde otobüs duragı var. Yaklaşık 4 yıldır durak burada. Otobüs bekleyenler ellerinde ne var ise otobüse binecekleri zaman çat yere atıyorlar. Oranın durak olduğunu bilmeyen lburanın kahvehanenin çöp döktüğü yer sanar. Kime ne diyeyim adamlar görgüsüz. 3 metre ilerde çöp varili var oraya atamıyorlar.Üstelik otobüs durağında sigara içmek aslında net bir şekilde yasak. Ama maalesef bu cümleden sonra "içenleri uyar bence" diye devam edemiyorum, hatta tam tersine "aman ha, sakın bulaşma" demeyi tercih ediyorum çünkü o kadar medeni bir toplumuz ki, bu uyarı kan akması için yeterli. Aynı medeniyet seviyesi çerçevesinde, o an bulunduğu yerde sıçan köpek gibi pisliklerini oraya buraya atmaktan da rahatsız olmuyorlar.
Bu konuda katılıyorum size, sigara kokusundan rahatsız oluyorum ama toplum ortasında sigara içenleri uyarmıyoruz, görüyoruz haberlerde yan bakıyor diye insanlar birbirini katlediyor, kuzey ülkesinde olsak neyse, gerçi orada olsak zaten böyle şeyler yapmazdık diye düşünüyorum, maalesef daha gidecek çok yolumuz var bu konuda,
Bence olay yasalar ve o yasaların uygulanma kararlılığıyla ilgili, aslında medeni toplum diye bir şey yok, medeni yaşamaya mecbur kalan toplum var. O örnek verdiğin kuzey ülkeleri çok değil bir yıl 3.dünya ülkesi gibi yönetilseler bak bakalım o medeniyetin kitabını yazmış gibi yaşayan insanlar nasıl evriliyor.
Bunun en bilindik kanıtı tatile Türkiye'ye gelince özüne dönüp davara bağlayan ama mesela Almanya'da yaşarken bomboş yolda bile afedersin sike sike kırmızı ışığı bekleyen Almancılar. Çünkü biliyor ki kurallara uymazsa büyük bedeli olur, hatta kıçına tekmeyi bile vurabilirler.
Konunun aralıklı açlıktan sigaraya gelmesi enteresan oldu ama çok da iyi oldu. Sigara konusu benim bir miktar agresif olduğum bir konu, daha doğrusu başkalarını rahatsız etmeden bir şekilde içenlere herhangi bir yükselmem yok ama kendi zevki(!) için etrafını hiç umursamayanlara karşı toleranslı değilim, olmaya da niyetim yok. Mesela vatandaş bir yere misafirliğe gidiyor, o evde sigara içiliyor mu, içilmiyor mu umurunda değil, çatt yakıyor bir tane. Siktir git, nerede zıkkımlanıyorsan zıkkımlan, geldiğin yeri niye pisletip zehirliyorsun saygısız?
Benim evin önünde otobüs duragı var. Yaklaşık 4 yıldır durak burada. Otobüs bekleyenler ellerinde ne var ise otobüse binecekleri zaman çat yere atıyorlar. Oranın durak olduğunu bilmeyen lburanın kahvehanenin çöp döktüğü yer sanar. Kime ne diyeyim adamlar görgüsüz. 3 metre ilerde çöp varili var oraya atamıyorlar.Üstelik otobüs durağında sigara içmek aslında net bir şekilde yasak. Ama maalesef bu cümleden sonra "içenleri uyar bence" diye devam edemiyorum, hatta tam tersine "aman ha, sakın bulaşma" demeyi tercih ediyorum çünkü o kadar medeni bir toplumuz ki, bu uyarı kan akması için yeterli. Aynı medeniyet seviyesi çerçevesinde, o an bulunduğu yerde sıçan köpek gibi pisliklerini oraya buraya atmaktan da rahatsız olmuyorlar.
Bu konuda katılıyorum size, sigara kokusundan rahatsız oluyorum ama toplum ortasında sigara içenleri uyarmıyoruz, görüyoruz haberlerde yan bakıyor diye insanlar birbirini katlediyor, kuzey ülkesinde olsak neyse, gerçi orada olsak zaten böyle şeyler yapmazdık diye düşünüyorum, maalesef daha gidecek çok yolumuz var bu konuda,
Konunun aralıklı açlıktan sigaraya gelmesi enteresan oldu ama çok da iyi oldu. Sigara konusu benim bir miktar agresif olduğum bir konu, daha doğrusu başkalarını rahatsız etmeden bir şekilde içenlere herhangi bir yükselmem yok ama kendi zevki(!) için etrafını hiç umursamayanlara karşı toleranslı değilim, olmaya da niyetim yok. Mesela vatandaş bir yere misafirliğe gidiyor, o evde sigara içiliyor mu, içilmiyor mu umurunda değil, çatt yakıyor bir tane. Siktir git, nerede zıkkımlanıyorsan zıkkımlan, geldiğin yeri niye pisletip zehirliyorsun saygısız?
Benim evin önünde otobüs duragı var. Yaklaşık 4 yıldır durak burada. Otobüs bekleyenler ellerinde ne var ise otobüse binecekleri zaman çat yere atıyorlar. Oranın durak olduğunu bilmeyen lburanın kahvehanenin çöp döktüğü yer sanar. Kime ne diyeyim adamlar görgüsüz. 3 metre ilerde çöp varili var oraya atamıyorlar.Üstelik otobüs durağında sigara içmek aslında net bir şekilde yasak. Ama maalesef bu cümleden sonra "içenleri uyar bence" diye devam edemiyorum, hatta tam tersine "aman ha, sakın bulaşma" demeyi tercih ediyorum çünkü o kadar medeni bir toplumuz ki, bu uyarı kan akması için yeterli. Aynı medeniyet seviyesi çerçevesinde, o an bulunduğu yerde sıçan köpek gibi pisliklerini oraya buraya atmaktan da rahatsız olmuyorlar.
Konunun aralıklı açlıktan sigaraya gelmesi enteresan oldu ama çok da iyi oldu. Sigara konusu benim bir miktar agresif olduğum bir konu, daha doğrusu başkalarını rahatsız etmeden bir şekilde içenlere herhangi bir yükselmem yok ama kendi zevki(!) için etrafını hiç umursamayanlara karşı toleranslı değilim, olmaya da niyetim yok. Mesela vatandaş bir yere misafirliğe gidiyor, o evde sigara içiliyor mu, içilmiyor mu umurunda değil, çatt yakıyor bir tane. Siktir git, nerede zıkkımlanıyorsan zıkkımlan, geldiğin yeri niye pisletip zehirliyorsun saygısız?
Benim evin önünde otobüs duragı var. Yaklaşık 4 yıldır durak burada. Otobüs bekleyenler ellerinde ne var ise otobüse binecekleri zaman çat yere atıyorlar. Oranın durak olduğunu bilmeyen lburanın kahvehanenin çöp döktüğü yer sanar. Kime ne diyeyim adamlar görgüsüz. 3 metre ilerde çöp varili var oraya atamıyorlar.
Konunun aralıklı açlıktan sigaraya gelmesi enteresan oldu ama çok da iyi oldu. Sigara konusu benim bir miktar agresif olduğum bir konu, daha doğrusu başkalarını rahatsız etmeden bir şekilde içenlere herhangi bir yükselmem yok ama kendi zevki(!) için etrafını hiç umursamayanlara karşı toleranslı değilim, olmaya da niyetim yok. Mesela vatandaş bir yere misafirliğe gidiyor, o evde sigara içiliyor mu, içilmiyor mu umurunda değil, çatt yakıyor bir tane. Siktir git, nerede zıkkımlanıyorsan zıkkımlan, geldiğin yeri niye pisletip zehirliyorsun saygısız?
Belli bir yaş üstü her nesil öncesi herkes o yollardan geçti zaten, bir yandan sana şundan uzak dur, filanca zararlı diyorlar ama ev gaz odası gibi (bizimki öyleydi en azından), sigara dumanından nefes alamıyorken bunun nedeni olan kişiler diyor ki, sigara çok zararlı, sakın...
Neyse ki bende ters tepti, hayatım boyunca sigaradan nefret ettim.
Eskiden ama epey eskiden dolmuş, otobüs, minibüs, yolcu otobüsü yani anlayacağınız her yerde sigara içiliyordu. Bir anda her yer duman altı oluyordu. Kömürlü tren içinde nefes almak için camı açınca bu seferde dışardan duman giriyordu içeriye. Gerçekten herkes bir büyüme göstergesi olarak sigara içiyordu. Benim büyük oğlan şimdi sigaraya başlamı. Çocuğa kızamıyorum neden mi geçmişte yanlarında sigara içtiğim için. Allahtan çok içmedim. Sadece sonunu gördügüm bir birlektelik olduğunu gördüğüm bu sigara içme mevzusu için severken ayrılın derim. Gerisi içene kalmış.
Hocam 80 lerde şehirlerarası otobüs seyahati yapanlar bilirler, otobüsün içinde göz gözü gormezdi, ulan adam molada zaten sigara icmissin, yolculuğa tekrar başlanmış daha neyin sigarası bu demek kimsenin de aklına gelmiyormus, iş yerlerinde de serbestti uzunca süre, masa üzerinde ağzına kadar dolu kul tablası, hele kışın cam da acilamayinca resmen felaket olurdu ortam.
Bu arada babam da bana hiç kizmamisti sigara mevzusunu öğrendiğimde, sebebi de sizinki ile aynıydı sanırım.
Ben çok eskiden, sanırım birkaç ay boyunca mahallenin abilerinden görüp çocuk hevesiyle günde bir iki sigara içmiştim, onun dışında asla ağzıma koymadım, nefret ederim ve bulunduğum ortamda içirmem. Ama böyle davranıyorum diye kendimi asla güvende hissetmiyorum çünkü bahsettiğin ortamda büyüdük, evde, toplu taşımada, çarşıda pazarda, oturulan mekanlarda, kısaca bulunduğumuz her yerde zehir soluduk, annemin babamın sigara dumanlarından televizyonu göremezdim, öyle berbat zamanlardı.
Hocam sizin dönemde var mıydı bilmiyorum, eski mahalle ortamı olan bir yerde büyüdüm ben, ayda bir evde altın günü falan düzenlenirdi, veya bir şebepten mahallenin kadınları toplanırdı, okuldan geldiğimde evin salonuna mı girdim, yer altı dünyasına mı anlayamazdım, ya da kahvelerde kışın her yer kapalıyken içeridekilerin neredeyse tamamının sürekli sigara içtiği durumlara da maruz kaldık. İçene bile belli bir süre sonra eziyet olan bu ortam, içmeyen için gerçekten cehennem gibi hissettirirdi. şükür şimdi kapalı yerlerde yasak, hatta bazı açık alanlarda da yasaklanabilir ilerleyen süreçte, ki ben bırakma aşamasında biri olarak bu ksııtlamaların olmadı gerektiğini düşünenlerdenim.
Bir hafta - 10 gün boyunca aşırı baş ağrısı mide bulantısı çektim iştah falan kalmadı gün boyunca yiyebilirsem bir tabağa yakın yemek oda ilaç içebilmek için birazda su içtim buna rağmen kilo verdim mi? bilmiyorum verdiysem göbek kısmından olmadığı kesin 
Demek istediğim aç kalmak bence çok işe yarar bir durum gibi görünmüyor bunun yerine yağ yakıcı yiyecekler ve spor tercih etmek daha faydalı olabilir diye düşünüyorum. Aksi besinlerden kaçınmak önemli.
Demek istediğim aç kalmak bence çok işe yarar bir durum gibi görünmüyor bunun yerine yağ yakıcı yiyecekler ve spor tercih etmek daha faydalı olabilir diye düşünüyorum. Aksi besinlerden kaçınmak önemli. 
Belli bir yaş üstü her nesil öncesi herkes o yollardan geçti zaten, bir yandan sana şundan uzak dur, filanca zararlı diyorlar ama ev gaz odası gibi (bizimki öyleydi en azından), sigara dumanından nefes alamıyorken bunun nedeni olan kişiler diyor ki, sigara çok zararlı, sakın...
Neyse ki bende ters tepti, hayatım boyunca sigaradan nefret ettim.
Eskiden ama epey eskiden dolmuş, otobüs, minibüs, yolcu otobüsü yani anlayacağınız her yerde sigara içiliyordu. Bir anda her yer duman altı oluyordu. Kömürlü tren içinde nefes almak için camı açınca bu seferde dışardan duman giriyordu içeriye. Gerçekten herkes bir büyüme göstergesi olarak sigara içiyordu. Benim büyük oğlan şimdi sigaraya başlamı. Çocuğa kızamıyorum neden mi geçmişte yanlarında sigara içtiğim için. Allahtan çok içmedim. Sadece sonunu gördügüm bir birlektelik olduğunu gördüğüm bu sigara içme mevzusu için severken ayrılın derim. Gerisi içene kalmış.
Hocam 80 lerde şehirlerarası otobüs seyahati yapanlar bilirler, otobüsün içinde göz gözü gormezdi, ulan adam molada zaten sigara icmissin, yolculuğa tekrar başlanmış daha neyin sigarası bu demek kimsenin de aklına gelmiyormus, iş yerlerinde de serbestti uzunca süre, masa üzerinde ağzına kadar dolu kul tablası, hele kışın cam da acilamayinca resmen felaket olurdu ortam.
Bu arada babam da bana hiç kizmamisti sigara mevzusunu öğrendiğimde, sebebi de sizinki ile aynıydı sanırım.
Ben çok eskiden, sanırım birkaç ay boyunca mahallenin abilerinden görüp çocuk hevesiyle günde bir iki sigara içmiştim, onun dışında asla ağzıma koymadım, nefret ederim ve bulunduğum ortamda içirmem. Ama böyle davranıyorum diye kendimi asla güvende hissetmiyorum çünkü bahsettiğin ortamda büyüdük, evde, toplu taşımada, çarşıda pazarda, oturulan mekanlarda, kısaca bulunduğumuz her yerde zehir soluduk, annemin babamın sigara dumanlarından televizyonu göremezdim, öyle berbat zamanlardı.
Hocam sizin dönemde var mıydı bilmiyorum, eski mahalle ortamı olan bir yerde büyüdüm ben, ayda bir evde altın günü falan düzenlenirdi, veya bir şebepten mahallenin kadınları toplanırdı, okuldan geldiğimde evin salonuna mı girdim, yer altı dünyasına mı anlayamazdım, ya da kahvelerde kışın her yer kapalıyken içeridekilerin neredeyse tamamının sürekli sigara içtiği durumlara da maruz kaldık. İçene bile belli bir süre sonra eziyet olan bu ortam, içmeyen için gerçekten cehennem gibi hissettirirdi. şükür şimdi kapalı yerlerde yasak, hatta bazı açık alanlarda da yasaklanabilir ilerleyen süreçte, ki ben bırakma aşamasında biri olarak bu ksııtlamaların olmadı gerektiğini düşünenlerdenim.
Belli bir yaş üstü her nesil öncesi herkes o yollardan geçti zaten, bir yandan sana şundan uzak dur, filanca zararlı diyorlar ama ev gaz odası gibi (bizimki öyleydi en azından), sigara dumanından nefes alamıyorken bunun nedeni olan kişiler diyor ki, sigara çok zararlı, sakın...
Neyse ki bende ters tepti, hayatım boyunca sigaradan nefret ettim.
Eskiden ama epey eskiden dolmuş, otobüs, minibüs, yolcu otobüsü yani anlayacağınız her yerde sigara içiliyordu. Bir anda her yer duman altı oluyordu. Kömürlü tren içinde nefes almak için camı açınca bu seferde dışardan duman giriyordu içeriye. Gerçekten herkes bir büyüme göstergesi olarak sigara içiyordu. Benim büyük oğlan şimdi sigaraya başlamı. Çocuğa kızamıyorum neden mi geçmişte yanlarında sigara içtiğim için. Allahtan çok içmedim. Sadece sonunu gördügüm bir birlektelik olduğunu gördüğüm bu sigara içme mevzusu için severken ayrılın derim. Gerisi içene kalmış.
Hocam 80 lerde şehirlerarası otobüs seyahati yapanlar bilirler, otobüsün içinde göz gözü gormezdi, ulan adam molada zaten sigara icmissin, yolculuğa tekrar başlanmış daha neyin sigarası bu demek kimsenin de aklına gelmiyormus, iş yerlerinde de serbestti uzunca süre, masa üzerinde ağzına kadar dolu kul tablası, hele kışın cam da acilamayinca resmen felaket olurdu ortam.
Bu arada babam da bana hiç kizmamisti sigara mevzusunu öğrendiğimde, sebebi de sizinki ile aynıydı sanırım.
Ben çok eskiden, sanırım birkaç ay boyunca mahallenin abilerinden görüp çocuk hevesiyle günde bir iki sigara içmiştim, onun dışında asla ağzıma koymadım, nefret ederim ve bulunduğum ortamda içirmem. Ama böyle davranıyorum diye kendimi asla güvende hissetmiyorum çünkü bahsettiğin ortamda büyüdük, evde, toplu taşımada, çarşıda pazarda, oturulan mekanlarda, kısaca bulunduğumuz her yerde zehir soluduk, annemin babamın sigara dumanlarından televizyonu göremezdim, öyle berbat zamanlardı.
Belli bir yaş üstü her nesil öncesi herkes o yollardan geçti zaten, bir yandan sana şundan uzak dur, filanca zararlı diyorlar ama ev gaz odası gibi (bizimki öyleydi en azından), sigara dumanından nefes alamıyorken bunun nedeni olan kişiler diyor ki, sigara çok zararlı, sakın...
Neyse ki bende ters tepti, hayatım boyunca sigaradan nefret ettim.
Eskiden ama epey eskiden dolmuş, otobüs, minibüs, yolcu otobüsü yani anlayacağınız her yerde sigara içiliyordu. Bir anda her yer duman altı oluyordu. Kömürlü tren içinde nefes almak için camı açınca bu seferde dışardan duman giriyordu içeriye. Gerçekten herkes bir büyüme göstergesi olarak sigara içiyordu. Benim büyük oğlan şimdi sigaraya başlamı. Çocuğa kızamıyorum neden mi geçmişte yanlarında sigara içtiğim için. Allahtan çok içmedim. Sadece sonunu gördügüm bir birlektelik olduğunu gördüğüm bu sigara içme mevzusu için severken ayrılın derim. Gerisi içene kalmış.
Hocam 80 lerde şehirlerarası otobüs seyahati yapanlar bilirler, otobüsün içinde göz gözü gormezdi, ulan adam molada zaten sigara icmissin, yolculuğa tekrar başlanmış daha neyin sigarası bu demek kimsenin de aklına gelmiyormus, iş yerlerinde de serbestti uzunca süre, masa üzerinde ağzına kadar dolu kul tablası, hele kışın cam da acilamayinca resmen felaket olurdu ortam.
Bu arada babam da bana hiç kizmamisti sigara mevzusunu öğrendiğimde, sebebi de sizinki ile aynıydı sanırım.
Konuyu açan hocamız da yazmış, diabeti engellemesi de çok iyi. Açlığa dayanamayıp kahvaltı yapamadan duramayan kişiler ileride diabet olabiliyor. Gençlikten dikkat etmeli. Bu yönden de aralıklı açlık güzel bir şey. Zaten oruç ya da uzun süreli açlıkların da yararlı olduğunu gösteren çok çalışma var(susuzluk değil ve bu kesinlikle sağlık için kötü). Kilo vermede ise yararlı olabilir ancak uzun açlıktan sonra 3000 kalorilik şeyler yiyen insanlar da olabiliyor. Günlük harcanan kalori > günlük alınan kalori. Bu kadar basit ve bunu uygulamanın gerekliliği malum.
Evet, benim yazarken atladığım, kendim yapmadığım için de özel olarak belirtmek hiç aklıma gelmeyen somut bir uyarıyı eklemişsin teşekkürler.
Ben şöyle yazmışım: "saatlere uysan bile sağlıksız, saçma sapan beslenmeye devam edersen kilo falan veremezsin", ama buradan yiyeceklerin sadece niteliği kastediliyor gibi bir anlam çıkabilir, hayır, püsür'ün de yazdığı gibi, yediğinde aldığın kalorinin de insan evladı gibi olması gerekir, öğünde 3000 kalori tüketiyorsan hiçbir yöntem seni ölümden kurtaramaz.
Konuyu açan hocamız da yazmış, diabeti engellemesi de çok iyi. Açlığa dayanamayıp kahvaltı yapamadan duramayan kişiler ileride diabet olabiliyor. Gençlikten dikkat etmeli. Bu yönden de aralıklı açlık güzel bir şey. Zaten oruç ya da uzun süreli açlıkların da yararlı olduğunu gösteren çok çalışma var(susuzluk değil ve bu kesinlikle sağlık için kötü). Kilo vermede ise yararlı olabilir ancak uzun açlıktan sonra 3000 kalorilik şeyler yiyen insanlar da olabiliyor. Günlük harcanan kalori > günlük alınan kalori. Bu kadar basit ve bunu uygulamanın gerekliliği malum.
Belli bir yaş üstü her nesil öncesi herkes o yollardan geçti zaten, bir yandan sana şundan uzak dur, filanca zararlı diyorlar ama ev gaz odası gibi (bizimki öyleydi en azından), sigara dumanından nefes alamıyorken bunun nedeni olan kişiler diyor ki, sigara çok zararlı, sakın...
Neyse ki bende ters tepti, hayatım boyunca sigaradan nefret ettim.
Eskiden ama epey eskiden dolmuş, otobüs, minibüs, yolcu otobüsü yani anlayacağınız her yerde sigara içiliyordu. Bir anda her yer duman altı oluyordu. Kömürlü tren içinde nefes almak için camı açınca bu seferde dışardan duman giriyordu içeriye. Gerçekten herkes bir büyüme göstergesi olarak sigara içiyordu. Benim büyük oğlan şimdi sigaraya başlamı. Çocuğa kızamıyorum neden mi geçmişte yanlarında sigara içtiğim için. Allahtan çok içmedim. Sadece sonunu gördügüm bir birlektelik olduğunu gördüğüm bu sigara içme mevzusu için severken ayrılın derim. Gerisi içene kalmış.
Arkadaşlar gerçekten yapması zor falan değil, tam olarak nasıl bir şey biliyor musunuz, aynı bisiklete binmek gibi. Başta o dengeyi bilmediğiniz için çuvallıyorsunuz, çünkü beyniniz duruma güvenmiyor ve korkuyor, hatta binemeyeceğim galiba ben buna diyorsunuz, sonra bir an geliyor ve o denge sağlanıyor, bir daha da unutulmuyor.
Bu da tam olarak onun gibi, biz beynimizi doğduğumuz andan itibaren günde şu kadar yenecek, yoksa şöyle olur, böyle olur diye o kadar şartlıyoruz ki, beyin bunu tartışılmaz gerçeklik olarak kabul ediyor ve ona göre davranıyor. Halbuki araştırmalar gösteriyor ki, avcı/toplayıcılıktan gelen insan sık yemek değil açlık yönünde evrimleşmiş, vücudun bir çok temizlik, tamir ve yenileme işlemi sadece açken gerçekleşiyor.
Konuda yazdığım 2-5 günlük açlığı yaptığımda deneyimlerimi buraya yazacağım, en çok merak ettiğim yaklaşık 48 saat sonra açlık hissinin de kalmadığı bilgisi, gerçekten de böyle olacağını düşünüyorum.
Bu da tam olarak onun gibi, biz beynimizi doğduğumuz andan itibaren günde şu kadar yenecek, yoksa şöyle olur, böyle olur diye o kadar şartlıyoruz ki, beyin bunu tartışılmaz gerçeklik olarak kabul ediyor ve ona göre davranıyor. Halbuki araştırmalar gösteriyor ki, avcı/toplayıcılıktan gelen insan sık yemek değil açlık yönünde evrimleşmiş, vücudun bir çok temizlik, tamir ve yenileme işlemi sadece açken gerçekleşiyor.
Konuda yazdığım 2-5 günlük açlığı yaptığımda deneyimlerimi buraya yazacağım, en çok merak ettiğim yaklaşık 48 saat sonra açlık hissinin de kalmadığı bilgisi, gerçekten de böyle olacağını düşünüyorum.
Bu aralar paso sigaradan örneklendirme yapacağım ama olsun
Şöyle düşünün bugün 20 tane sigara içmişsindir 21.yi içince hiç bir keyif rahatlama almazsın ama 2 gün sigara alamayacağınız bir yerde bulundunuz ve 3.gün koştur koştur sigarayı alıp ilk dalı yaktınız böyle beyninizden sanki şimşekle vurulmuş gibi olup birden eliniz ayağınız boşalır. Hah işte senin anlatmaya çalıştığın durum tam da bu hocam. Açlık deneyine başlanıldığında tamda bu şekilde olacak birden yenilen yemeklerin tadı değişecek ağzın tadı değişecek daha zinde uyanılacak vs vs vs. Hatta daha önce de bahsetmiştim bir tane dayı bu olayı nirvanaya çıkartıp 30 küsür senedir bayramlar dışında hep düz bildiğimiz orucu tutuyormuş. 30 yıldır oruç tutan dayımız Bu videoda bu açlık durumunun kendisine olan artı yönlerinden de bahsediyor alın size 30 yıllık deney Ama o kadarına da karşıyım ya, çünkü biz sadece bokunu çıkartıyoruz, aslında yemek hayatın devamı için zorunluluk olmasının yanı sıra yaşamın en keyifli yanlarından birisi. Ben yapmaya başladığım bu olayı gerçekten benimsedim ve zorlanmadan yapıyorum ama ömrümü açlığa adamak istemem açıkçası.
Ağzının tadının değişmesi kısmını başka şekilde yaşadım, bu yaz biraz alerjik oldu benim için, kaşıntılar vb, ve tetikleyicilerden birisi tatlı idi, 2 ay hiç tatlı/şekerli bir şey yemedim. Yaz sıcağında pek de zor olmadı zaten ama çok fazla tüketmemekle birlikte tatlıyı severim, havalar serinleyince tekrar başladım. Aynı ürünün sürekli yerken tadı ile uzun süre yemedikten sonraki tadının farklı olduğunu bu yaz öğrendim, beynimiz bizi gerçekten parmağının ucunda oynatıyor.
Evet abart abi ama düzensiz ve sağlıksız bir beslenmedense bu daha mantıklı değil mi sence de? Ki adamın olayı da spontane birşekilde gelişmiş birden lan ben 30 sene oruç tutup bi fenomen olayım diye başlamamış. Belki de bu konu sayesinde 30 sene sürecek aralıklı oruç alışkanlığı edinen olacak. Keza yemek yemek gerçektende keyifli bir an ama bundan daha da keyiflisi şöyle bir güzel yemeğini kendinin hazırlaması bence. Misal Food Wars diye bir anime var tabi birazcık +18'imsi absürtlükler var bununda uyarısını yapayım ki yemek yapmayı sevenleri bir çırpıda 5 sezonu bitirtir
Quote
Aynı ürünün sürekli yerken tadı ile uzun süre yemedikten sonraki tadının farklı olduğunu bu yaz öğrendim, beynimiz bizi gerçekten parmağının ucunda oynatıyor.
Bu olay sayesinde 8.sınıfta abur cubur bağımlılığından kurtulmuştum hocam. O sıralar meserin meser olmaya başlayıp cebi para gördüğü zamanlardır ki her çocuk gibi o da abur cubura dadanmıştır nitekim artık para babasıdır
Uzun bir süre habire abur cubur gömmüştüm normal yemeklerden falan uzaklaşmıştım. Evde yemek yapardı annem ben tokum derdim aç olsam bile ki gidip marketten abur cubur alıp yiyeyim. Ama farkında olmadan vücudu öyle bir hantallaştırdı ki enerjimi sömürmüş. Bir gün akşam annem zorla salatalık getirdi yiyeceksin de yiyeceksin diye. Bayadır da yemiyordum ki bir yedim beynimden vurulmuşa döndüm öyle bir ferahlattı ki öyle bir enerji verdi ki bana bayağı yemiştim o akşam ondan sonra abur cuburdan tiksinip uzaklaşmıştım. Çok iyi bir deneyim olmuş, o zamanlardan bu zamana kadar etkisini sürdürebilen bir hayat dersi, bravo.
Tabii şimdi yetişkin olan bizler yine de kaçınabilmek anlamında şanslıydık, şimdiki ve bir önceki neslin çocuklarının ve ebeveynlerinin işi çok zor, çünkü çocuğu zararını konuşmaya gerek duymayan endüstriyel gıdalardan uzak tutmak pratikte imkansıza yakın, dağ başında komün hayatı falan yaşıyor olmak lazım.
Yok be abi o kadar da zor bir durum değil tabi ebeveynlik bilinci yerinde olanlar için. Çocuk yetiştirmede sözelden çok yapılan eylemler önemli hani dediğimi yap yaptığımı yapma sözü var ya tam da bu durum geçerli. YAP-MA derken bile yap diye beyine sinyal gidiyor zaten
Sen alkol sigara içer cipsi kolayı evden eksik etmezsen o çocukta midesinden bunları eksik etmez. Ama sen spor yaparsan meyve sebze ağırlıklı beslenirsen çocukta onu yapacaktır. Abisi ablası okula giderken okula gidecem ben diye tutturmayanımız yoktur ama onlar derslerden veya boş zamanları olmamasından yakınmaya başlayınca bizde soğumaya başlarız. Ya da çocukken babasıyla bayram namazına gitmek isteyenimiz de vardır. Çünkü evlat babanın sırrıdır diye bir söz var. Babasının annesinin nasıl birisi olduğunu anlamak istiyorsan çocuğun davranışları onların aynasıdır. Sen eğriysen onlarda eğri sen doğruysan onlarda doğru olur. Belli bir yaş üstü her nesil öncesi herkes o yollardan geçti zaten, bir yandan sana şundan uzak dur, filanca zararlı diyorlar ama ev gaz odası gibi (bizimki öyleydi en azından), sigara dumanından nefes alamıyorken bunun nedeni olan kişiler diyor ki, sigara çok zararlı, sakın...
Neyse ki bende ters tepti, hayatım boyunca sigaradan nefret ettim.
Yaklaşık 1 aydır sigarayı sadece akşamları o da 3 tane maksimum olacak şekilde azalttım, mesela artık gündüz hiç aramıyorum, beyin kabul etti, sırada akşam da yok etmek var, bu aralıklı beslenme mevzusu da benzer şekilde sanırım, önce kafayı olaya ikna etmek lazım, ben sigara için asla yapamam derken şimdi mis gibi de yapabiliyorsam yemek için de yapılabilir
@totti67 hocam adına sevindim sigarayı 3 taneye kadar azaltmışsın. Bunu bırakmayla taçlandır gitsin. Ben sigarayı bırakırken 22 gün dünyam kararmıştı. Ama dayandım. El alışkanlıklarından kurtul. Sigara bağımlılığı aslında sadece 2 gün. Ama sonrası tamamen alışkanlıklar. Yani bahsedilen beyin bunu senin adına istwyip duruyor. Bunu vermeyince seni agresif yapıyor. Sen dayan o da vazgeçiyor. Bırak gitsin.
Abi gerçekten çok garip, gündüzleri hiç içmiyorum, hatta haftasonu kahveye gittiğimde yanımda içilirken dahi hiç canım çekmiyor, akşamları da hani o 3 taneyi tam içerbiliyor muyum, hayır. Yarım yamalak ancak. bu arada görsel olarak sürekli göz önünde olabilecek yerlerde bulunmayınca daha da kolay oluyor süreç, senin bahsettiğin el alışkanlığına benzer bir durum yani. bu arada herhangi bir gerginlik yapma durumu da yok şimdilik, belki de ben gerileceğim ortamlara girmiyorumdur çünkü normalde de gergin biriyim ben
Arkadaşlar gerçekten yapması zor falan değil, tam olarak nasıl bir şey biliyor musunuz, aynı bisiklete binmek gibi. Başta o dengeyi bilmediğiniz için çuvallıyorsunuz, çünkü beyniniz duruma güvenmiyor ve korkuyor, hatta binemeyeceğim galiba ben buna diyorsunuz, sonra bir an geliyor ve o denge sağlanıyor, bir daha da unutulmuyor.
Bu da tam olarak onun gibi, biz beynimizi doğduğumuz andan itibaren günde şu kadar yenecek, yoksa şöyle olur, böyle olur diye o kadar şartlıyoruz ki, beyin bunu tartışılmaz gerçeklik olarak kabul ediyor ve ona göre davranıyor. Halbuki araştırmalar gösteriyor ki, avcı/toplayıcılıktan gelen insan sık yemek değil açlık yönünde evrimleşmiş, vücudun bir çok temizlik, tamir ve yenileme işlemi sadece açken gerçekleşiyor.
Konuda yazdığım 2-5 günlük açlığı yaptığımda deneyimlerimi buraya yazacağım, en çok merak ettiğim yaklaşık 48 saat sonra açlık hissinin de kalmadığı bilgisi, gerçekten de böyle olacağını düşünüyorum.
Bu da tam olarak onun gibi, biz beynimizi doğduğumuz andan itibaren günde şu kadar yenecek, yoksa şöyle olur, böyle olur diye o kadar şartlıyoruz ki, beyin bunu tartışılmaz gerçeklik olarak kabul ediyor ve ona göre davranıyor. Halbuki araştırmalar gösteriyor ki, avcı/toplayıcılıktan gelen insan sık yemek değil açlık yönünde evrimleşmiş, vücudun bir çok temizlik, tamir ve yenileme işlemi sadece açken gerçekleşiyor.
Konuda yazdığım 2-5 günlük açlığı yaptığımda deneyimlerimi buraya yazacağım, en çok merak ettiğim yaklaşık 48 saat sonra açlık hissinin de kalmadığı bilgisi, gerçekten de böyle olacağını düşünüyorum.
Bu aralar paso sigaradan örneklendirme yapacağım ama olsun
Şöyle düşünün bugün 20 tane sigara içmişsindir 21.yi içince hiç bir keyif rahatlama almazsın ama 2 gün sigara alamayacağınız bir yerde bulundunuz ve 3.gün koştur koştur sigarayı alıp ilk dalı yaktınız böyle beyninizden sanki şimşekle vurulmuş gibi olup birden eliniz ayağınız boşalır. Hah işte senin anlatmaya çalıştığın durum tam da bu hocam. Açlık deneyine başlanıldığında tamda bu şekilde olacak birden yenilen yemeklerin tadı değişecek ağzın tadı değişecek daha zinde uyanılacak vs vs vs. Hatta daha önce de bahsetmiştim bir tane dayı bu olayı nirvanaya çıkartıp 30 küsür senedir bayramlar dışında hep düz bildiğimiz orucu tutuyormuş. 30 yıldır oruç tutan dayımız Bu videoda bu açlık durumunun kendisine olan artı yönlerinden de bahsediyor alın size 30 yıllık deney Ama o kadarına da karşıyım ya, çünkü biz sadece bokunu çıkartıyoruz, aslında yemek hayatın devamı için zorunluluk olmasının yanı sıra yaşamın en keyifli yanlarından birisi. Ben yapmaya başladığım bu olayı gerçekten benimsedim ve zorlanmadan yapıyorum ama ömrümü açlığa adamak istemem açıkçası.
Ağzının tadının değişmesi kısmını başka şekilde yaşadım, bu yaz biraz alerjik oldu benim için, kaşıntılar vb, ve tetikleyicilerden birisi tatlı idi, 2 ay hiç tatlı/şekerli bir şey yemedim. Yaz sıcağında pek de zor olmadı zaten ama çok fazla tüketmemekle birlikte tatlıyı severim, havalar serinleyince tekrar başladım. Aynı ürünün sürekli yerken tadı ile uzun süre yemedikten sonraki tadının farklı olduğunu bu yaz öğrendim, beynimiz bizi gerçekten parmağının ucunda oynatıyor.
Evet abart abi ama düzensiz ve sağlıksız bir beslenmedense bu daha mantıklı değil mi sence de? Ki adamın olayı da spontane birşekilde gelişmiş birden lan ben 30 sene oruç tutup bi fenomen olayım diye başlamamış. Belki de bu konu sayesinde 30 sene sürecek aralıklı oruç alışkanlığı edinen olacak. Keza yemek yemek gerçektende keyifli bir an ama bundan daha da keyiflisi şöyle bir güzel yemeğini kendinin hazırlaması bence. Misal Food Wars diye bir anime var tabi birazcık +18'imsi absürtlükler var bununda uyarısını yapayım ki yemek yapmayı sevenleri bir çırpıda 5 sezonu bitirtir
Quote
Aynı ürünün sürekli yerken tadı ile uzun süre yemedikten sonraki tadının farklı olduğunu bu yaz öğrendim, beynimiz bizi gerçekten parmağının ucunda oynatıyor.
Bu olay sayesinde 8.sınıfta abur cubur bağımlılığından kurtulmuştum hocam. O sıralar meserin meser olmaya başlayıp cebi para gördüğü zamanlardır ki her çocuk gibi o da abur cubura dadanmıştır nitekim artık para babasıdır
Uzun bir süre habire abur cubur gömmüştüm normal yemeklerden falan uzaklaşmıştım. Evde yemek yapardı annem ben tokum derdim aç olsam bile ki gidip marketten abur cubur alıp yiyeyim. Ama farkında olmadan vücudu öyle bir hantallaştırdı ki enerjimi sömürmüş. Bir gün akşam annem zorla salatalık getirdi yiyeceksin de yiyeceksin diye. Bayadır da yemiyordum ki bir yedim beynimden vurulmuşa döndüm öyle bir ferahlattı ki öyle bir enerji verdi ki bana bayağı yemiştim o akşam ondan sonra abur cuburdan tiksinip uzaklaşmıştım. Çok iyi bir deneyim olmuş, o zamanlardan bu zamana kadar etkisini sürdürebilen bir hayat dersi, bravo.
Tabii şimdi yetişkin olan bizler yine de kaçınabilmek anlamında şanslıydık, şimdiki ve bir önceki neslin çocuklarının ve ebeveynlerinin işi çok zor, çünkü çocuğu zararını konuşmaya gerek duymayan endüstriyel gıdalardan uzak tutmak pratikte imkansıza yakın, dağ başında komün hayatı falan yaşıyor olmak lazım.
Yok be abi o kadar da zor bir durum değil tabi ebeveynlik bilinci yerinde olanlar için. Çocuk yetiştirmede sözelden çok yapılan eylemler önemli hani dediğimi yap yaptığımı yapma sözü var ya tam da bu durum geçerli. YAP-MA derken bile yap diye beyine sinyal gidiyor zaten
Sen alkol sigara içer cipsi kolayı evden eksik etmezsen o çocukta midesinden bunları eksik etmez. Ama sen spor yaparsan meyve sebze ağırlıklı beslenirsen çocukta onu yapacaktır. Abisi ablası okula giderken okula gidecem ben diye tutturmayanımız yoktur ama onlar derslerden veya boş zamanları olmamasından yakınmaya başlayınca bizde soğumaya başlarız. Ya da çocukken babasıyla bayram namazına gitmek isteyenimiz de vardır. Çünkü evlat babanın sırrıdır diye bir söz var. Babasının annesinin nasıl birisi olduğunu anlamak istiyorsan çocuğun davranışları onların aynasıdır. Sen eğriysen onlarda eğri sen doğruysan onlarda doğru olur. Arkadaşlar gerçekten yapması zor falan değil, tam olarak nasıl bir şey biliyor musunuz, aynı bisiklete binmek gibi. Başta o dengeyi bilmediğiniz için çuvallıyorsunuz, çünkü beyniniz duruma güvenmiyor ve korkuyor, hatta binemeyeceğim galiba ben buna diyorsunuz, sonra bir an geliyor ve o denge sağlanıyor, bir daha da unutulmuyor.
Bu da tam olarak onun gibi, biz beynimizi doğduğumuz andan itibaren günde şu kadar yenecek, yoksa şöyle olur, böyle olur diye o kadar şartlıyoruz ki, beyin bunu tartışılmaz gerçeklik olarak kabul ediyor ve ona göre davranıyor. Halbuki araştırmalar gösteriyor ki, avcı/toplayıcılıktan gelen insan sık yemek değil açlık yönünde evrimleşmiş, vücudun bir çok temizlik, tamir ve yenileme işlemi sadece açken gerçekleşiyor.
Konuda yazdığım 2-5 günlük açlığı yaptığımda deneyimlerimi buraya yazacağım, en çok merak ettiğim yaklaşık 48 saat sonra açlık hissinin de kalmadığı bilgisi, gerçekten de böyle olacağını düşünüyorum.
Bu da tam olarak onun gibi, biz beynimizi doğduğumuz andan itibaren günde şu kadar yenecek, yoksa şöyle olur, böyle olur diye o kadar şartlıyoruz ki, beyin bunu tartışılmaz gerçeklik olarak kabul ediyor ve ona göre davranıyor. Halbuki araştırmalar gösteriyor ki, avcı/toplayıcılıktan gelen insan sık yemek değil açlık yönünde evrimleşmiş, vücudun bir çok temizlik, tamir ve yenileme işlemi sadece açken gerçekleşiyor.
Konuda yazdığım 2-5 günlük açlığı yaptığımda deneyimlerimi buraya yazacağım, en çok merak ettiğim yaklaşık 48 saat sonra açlık hissinin de kalmadığı bilgisi, gerçekten de böyle olacağını düşünüyorum.
Bu aralar paso sigaradan örneklendirme yapacağım ama olsun
Şöyle düşünün bugün 20 tane sigara içmişsindir 21.yi içince hiç bir keyif rahatlama almazsın ama 2 gün sigara alamayacağınız bir yerde bulundunuz ve 3.gün koştur koştur sigarayı alıp ilk dalı yaktınız böyle beyninizden sanki şimşekle vurulmuş gibi olup birden eliniz ayağınız boşalır. Hah işte senin anlatmaya çalıştığın durum tam da bu hocam. Açlık deneyine başlanıldığında tamda bu şekilde olacak birden yenilen yemeklerin tadı değişecek ağzın tadı değişecek daha zinde uyanılacak vs vs vs. Hatta daha önce de bahsetmiştim bir tane dayı bu olayı nirvanaya çıkartıp 30 küsür senedir bayramlar dışında hep düz bildiğimiz orucu tutuyormuş. 30 yıldır oruç tutan dayımız Bu videoda bu açlık durumunun kendisine olan artı yönlerinden de bahsediyor alın size 30 yıllık deney Ama o kadarına da karşıyım ya, çünkü biz sadece bokunu çıkartıyoruz, aslında yemek hayatın devamı için zorunluluk olmasının yanı sıra yaşamın en keyifli yanlarından birisi. Ben yapmaya başladığım bu olayı gerçekten benimsedim ve zorlanmadan yapıyorum ama ömrümü açlığa adamak istemem açıkçası.
Ağzının tadının değişmesi kısmını başka şekilde yaşadım, bu yaz biraz alerjik oldu benim için, kaşıntılar vb, ve tetikleyicilerden birisi tatlı idi, 2 ay hiç tatlı/şekerli bir şey yemedim. Yaz sıcağında pek de zor olmadı zaten ama çok fazla tüketmemekle birlikte tatlıyı severim, havalar serinleyince tekrar başladım. Aynı ürünün sürekli yerken tadı ile uzun süre yemedikten sonraki tadının farklı olduğunu bu yaz öğrendim, beynimiz bizi gerçekten parmağının ucunda oynatıyor.
Evet abart abi ama düzensiz ve sağlıksız bir beslenmedense bu daha mantıklı değil mi sence de? Ki adamın olayı da spontane birşekilde gelişmiş birden lan ben 30 sene oruç tutup bi fenomen olayım diye başlamamış. Belki de bu konu sayesinde 30 sene sürecek aralıklı oruç alışkanlığı edinen olacak. Keza yemek yemek gerçektende keyifli bir an ama bundan daha da keyiflisi şöyle bir güzel yemeğini kendinin hazırlaması bence. Misal Food Wars diye bir anime var tabi birazcık +18'imsi absürtlükler var bununda uyarısını yapayım ki yemek yapmayı sevenleri bir çırpıda 5 sezonu bitirtir
Quote
Aynı ürünün sürekli yerken tadı ile uzun süre yemedikten sonraki tadının farklı olduğunu bu yaz öğrendim, beynimiz bizi gerçekten parmağının ucunda oynatıyor.
Bu olay sayesinde 8.sınıfta abur cubur bağımlılığından kurtulmuştum hocam. O sıralar meserin meser olmaya başlayıp cebi para gördüğü zamanlardır ki her çocuk gibi o da abur cubura dadanmıştır nitekim artık para babasıdır
Uzun bir süre habire abur cubur gömmüştüm normal yemeklerden falan uzaklaşmıştım. Evde yemek yapardı annem ben tokum derdim aç olsam bile ki gidip marketten abur cubur alıp yiyeyim. Ama farkında olmadan vücudu öyle bir hantallaştırdı ki enerjimi sömürmüş. Bir gün akşam annem zorla salatalık getirdi yiyeceksin de yiyeceksin diye. Bayadır da yemiyordum ki bir yedim beynimden vurulmuşa döndüm öyle bir ferahlattı ki öyle bir enerji verdi ki bana bayağı yemiştim o akşam ondan sonra abur cuburdan tiksinip uzaklaşmıştım. Çok iyi bir deneyim olmuş, o zamanlardan bu zamana kadar etkisini sürdürebilen bir hayat dersi, bravo.
Tabii şimdi yetişkin olan bizler yine de kaçınabilmek anlamında şanslıydık, şimdiki ve bir önceki neslin çocuklarının ve ebeveynlerinin işi çok zor, çünkü çocuğu zararını konuşmaya gerek duymayan endüstriyel gıdalardan uzak tutmak pratikte imkansıza yakın, dağ başında komün hayatı falan yaşıyor olmak lazım.
Arkadaşlar gerçekten yapması zor falan değil, tam olarak nasıl bir şey biliyor musunuz, aynı bisiklete binmek gibi. Başta o dengeyi bilmediğiniz için çuvallıyorsunuz, çünkü beyniniz duruma güvenmiyor ve korkuyor, hatta binemeyeceğim galiba ben buna diyorsunuz, sonra bir an geliyor ve o denge sağlanıyor, bir daha da unutulmuyor.
Bu da tam olarak onun gibi, biz beynimizi doğduğumuz andan itibaren günde şu kadar yenecek, yoksa şöyle olur, böyle olur diye o kadar şartlıyoruz ki, beyin bunu tartışılmaz gerçeklik olarak kabul ediyor ve ona göre davranıyor. Halbuki araştırmalar gösteriyor ki, avcı/toplayıcılıktan gelen insan sık yemek değil açlık yönünde evrimleşmiş, vücudun bir çok temizlik, tamir ve yenileme işlemi sadece açken gerçekleşiyor.
Konuda yazdığım 2-5 günlük açlığı yaptığımda deneyimlerimi buraya yazacağım, en çok merak ettiğim yaklaşık 48 saat sonra açlık hissinin de kalmadığı bilgisi, gerçekten de böyle olacağını düşünüyorum.
Bu da tam olarak onun gibi, biz beynimizi doğduğumuz andan itibaren günde şu kadar yenecek, yoksa şöyle olur, böyle olur diye o kadar şartlıyoruz ki, beyin bunu tartışılmaz gerçeklik olarak kabul ediyor ve ona göre davranıyor. Halbuki araştırmalar gösteriyor ki, avcı/toplayıcılıktan gelen insan sık yemek değil açlık yönünde evrimleşmiş, vücudun bir çok temizlik, tamir ve yenileme işlemi sadece açken gerçekleşiyor.
Konuda yazdığım 2-5 günlük açlığı yaptığımda deneyimlerimi buraya yazacağım, en çok merak ettiğim yaklaşık 48 saat sonra açlık hissinin de kalmadığı bilgisi, gerçekten de böyle olacağını düşünüyorum.
Bu aralar paso sigaradan örneklendirme yapacağım ama olsun
Şöyle düşünün bugün 20 tane sigara içmişsindir 21.yi içince hiç bir keyif rahatlama almazsın ama 2 gün sigara alamayacağınız bir yerde bulundunuz ve 3.gün koştur koştur sigarayı alıp ilk dalı yaktınız böyle beyninizden sanki şimşekle vurulmuş gibi olup birden eliniz ayağınız boşalır. Hah işte senin anlatmaya çalıştığın durum tam da bu hocam. Açlık deneyine başlanıldığında tamda bu şekilde olacak birden yenilen yemeklerin tadı değişecek ağzın tadı değişecek daha zinde uyanılacak vs vs vs. Hatta daha önce de bahsetmiştim bir tane dayı bu olayı nirvanaya çıkartıp 30 küsür senedir bayramlar dışında hep düz bildiğimiz orucu tutuyormuş. 30 yıldır oruç tutan dayımız Bu videoda bu açlık durumunun kendisine olan artı yönlerinden de bahsediyor alın size 30 yıllık deney Ama o kadarına da karşıyım ya, çünkü biz sadece bokunu çıkartıyoruz, aslında yemek hayatın devamı için zorunluluk olmasının yanı sıra yaşamın en keyifli yanlarından birisi. Ben yapmaya başladığım bu olayı gerçekten benimsedim ve zorlanmadan yapıyorum ama ömrümü açlığa adamak istemem açıkçası.
Ağzının tadının değişmesi kısmını başka şekilde yaşadım, bu yaz biraz alerjik oldu benim için, kaşıntılar vb, ve tetikleyicilerden birisi tatlı idi, 2 ay hiç tatlı/şekerli bir şey yemedim. Yaz sıcağında pek de zor olmadı zaten ama çok fazla tüketmemekle birlikte tatlıyı severim, havalar serinleyince tekrar başladım. Aynı ürünün sürekli yerken tadı ile uzun süre yemedikten sonraki tadının farklı olduğunu bu yaz öğrendim, beynimiz bizi gerçekten parmağının ucunda oynatıyor.
Evet abart abi ama düzensiz ve sağlıksız bir beslenmedense bu daha mantıklı değil mi sence de? Ki adamın olayı da spontane birşekilde gelişmiş birden lan ben 30 sene oruç tutup bi fenomen olayım diye başlamamış. Belki de bu konu sayesinde 30 sene sürecek aralıklı oruç alışkanlığı edinen olacak. Keza yemek yemek gerçektende keyifli bir an ama bundan daha da keyiflisi şöyle bir güzel yemeğini kendinin hazırlaması bence. Misal Food Wars diye bir anime var tabi birazcık +18'imsi absürtlükler var bununda uyarısını yapayım ki yemek yapmayı sevenleri bir çırpıda 5 sezonu bitirtir
Quote
Aynı ürünün sürekli yerken tadı ile uzun süre yemedikten sonraki tadının farklı olduğunu bu yaz öğrendim, beynimiz bizi gerçekten parmağının ucunda oynatıyor.
Bu olay sayesinde 8.sınıfta abur cubur bağımlılığından kurtulmuştum hocam. O sıralar meserin meser olmaya başlayıp cebi para gördüğü zamanlardır ki her çocuk gibi o da abur cubura dadanmıştır nitekim artık para babasıdır
Uzun bir süre habire abur cubur gömmüştüm normal yemeklerden falan uzaklaşmıştım. Evde yemek yapardı annem ben tokum derdim aç olsam bile ki gidip marketten abur cubur alıp yiyeyim. Ama farkında olmadan vücudu öyle bir hantallaştırdı ki enerjimi sömürmüş. Bir gün akşam annem zorla salatalık getirdi yiyeceksin de yiyeceksin diye. Bayadır da yemiyordum ki bir yedim beynimden vurulmuşa döndüm öyle bir ferahlattı ki öyle bir enerji verdi ki bana bayağı yemiştim o akşam ondan sonra abur cuburdan tiksinip uzaklaşmıştım. Jump to: