Fajna ciekawostka. A jaką daje to przewagę w porównaniu do kopania i trzymania zysków z kopania na portfelu z którego pobierane sa opłaty dla węzla LN? Wtedy nie wymagana jest zgoda.
Wtedy istnieje ryzyko, że nikt niczego nie dostanie. W przypadku kopania solo, trzeba wykopać własny blok samodzielnie. Jeśli się wykopie blok łatwiejszy, to takie monety nie istnieją, bo nie stanowią prawidłowego bloku w sieci (nie spełniają trudności). Zatem jeśli jakiś węzeł LN zgodzi się na otrzymywanie takich bloków i przydzielanie nagrody w postaci darmowych transakcji, to (z punktu widzenia górnika) jest to czysty zysk, a także z punktu widzenia węzła LN jest to po prostu "wspieranie górników". Gdyby taki węzeł LN miał płacić górnikom, to mogłoby się okazać, że taki węzeł by na tym tracił (zwłaszcza jeśli wielu górników by się podłączyło), więc nie sądzę, aby ktoś się na to zgodził.
Także cóż, "zyski z kopania" w przypadku kopania solo, to są wykopane bloki. A to oznacza, że należy wykopać prawidłowy blok, z trudnością sieci. Większość górników nie zrobi tego nigdy w życiu, bo ich moc obliczeniowa jest zbyt mała. W scentralizowanych poolach, otrzymują oni nagrodę, jeśli wykopią łatwiejszy blok, z taką zawartością, z jaką pool sobie tego życzy. W przypadku zdecentralizowanego kopania, chodzi o to, aby górnik sam sobie ustalił, jak ma wyglądać cały blok i aby dostał proporcjonalną nagrodę za kopanie.
Jest też taka opcja, aby kopać na adres Taproot N-of-N multisig, wtedy to waży tyle samo, co zwykły adres z jednym kluczem, a cała sztuczka rozbija się o to, aby utworzyć sygnaturę, która to każdemu wypłaci. Tylko że wtedy najlepiej jest zrobić kilka poziomów w drzewie wypłat, żeby to się skalowało logarytmicznie i żeby większość takiego drzewa nie musiała być nigdy wypychana na łańcuch, tylko była kompresowana w locie. Dlatego też pomysł z istniejącymi kanałami LN ma więcej sensu, choć jedno z drugim da się też połączyć i zrobić to na zasadzie logarytmicznego multisiga, gdzie na przykład na szczycie jest 1024-of-1024 multisig, który się rozbija na dwa adresy 512-of-512 multisig i tak dalej, wtedy zmiany mają złożoność logarytmiczną.