Η έννοια δηλώνω "καταχρηστικά" ότι το όφελος από την ανατίμηση των bitcoins είναι υπεραξία για να πληρώσω κάτι πολύ απλά δεν στέκει. Η φορολογική νομοθεσία ερμηνεύεται στενά και κατά τη γραμματική διατύπωσή της. Αυτό ισχύει τόσο για τη διοίκηση όσο και για τους φορολογούμενους.
Η φορολογική νομοθεσία κάνει σαφή διάκριση ανάμεσα σε πώληση
του ίδιου περιουσιακού στοιχείου σε περίπτωση όπου υπάρχει κερδοσκοπική πρόθεση κατά τον χρόνο απόκτησης και σε περίπτωση όπου το στοιχείο αποκτήθηκε για προσωπική χρήση:
Περαιτέρω, η απόφαση του ΔΕΕ που αναφέρεις απλά απαλλάσει τις πράξεις αυτές από τον ΦΠΑ. Δεν έχει καμία σχέση και δεν επηρεάζει τη φορολογία εισοδήματος - είναι σαν να λέμε ότι και τα ανταλλακτήρια συναλλάγματος fiat money δεν είναι επιχειρήσεις επειδή απαλλάσσονται από το ΦΠΑ....
Παίρνεις μια λέξη και την βγάζεις έξω από τα συμφραζόμενα. Είπα ότι δεν παρέχεις υπηρεσία διάθεσης κρυπτονομισμάτων στο ανταλλακτήριο (συμβαίνει το αντίστροφο) και δεν πουλάς εμπόρευμα που έχει ΦΠΑ (η απόφαση λέει ακριβώς αυτό – ότι δεν είναι εμπόρευμα και απαλλάσσεται του ΦΠΑ). Συνεπώς, δεν μπορείς (ως επιχειρηματίας) ούτε να υποβάλλεις δήλωση ΦΠΑ, ούτε να κόβεις τιμολόγια/αποδείξεις/δελτία παροχής υπηρεσιών. Ύστερα αναρωτήθηκα, πώς θα το δήλωνες ως επιχειρηματική δραστηριότητα υπό αυτές τις συνθήκες. Απαντούσα σ' αυτό που είπες για ανακριβή δήλωση, ότι δηλαδή θα χαρακτηρίζονταν επιχειρηματική δραστηριότητα κατά τον έλεγχο και θα έπρεπε να το είχες δηλώσει ως τέτοια εξ αρχής. Εννοούσα ότι ο χαρακτηρισμός του περιουσιακού στοιχείου και η φύση των συναλλαγών είναι καθοριστικά για τον χαρακτηρισμό της δραστηριότητας.
Εάν ο έλεγχος ισχυριστεί ότι π.χ. οι 20 αγοραπωλησίες κρυπτονομισμάτων το χρόνο που έκανε κάποιος με "καθαρό όφελος" 25.000 ευρώ/έτος συνιστούν επιχειρηματική δραστηριότητα τότε είτε τα έχεις δηλώσει ως υπεραξία από κεφάλαιο είτε αφορολόγητα στον 781 και στις δύο περιπτώσεις λάθος θα βγεις εκτός και εάν πείσεις τον έλεγχο, τη ΔΕΔ, ή το Δικαστήριο ότι δεν υπάρχει νομική βάση για το χαρακτηρισμό των πράξεων αυτών ως επιχειρηματική δραστηριότητα. Μπορεί να σταθεί κάτι τέτοιο;
Όπως είπα πολλές φορές, για να ισχυριστούν ότι είναι επιχειρηματική δραστηριότητα, πρέπει να αποδείξουν την κερδοσκοπική πρόθεση. Η υποχρέωση αυτή προκύπτει από την παράγραφο 3 άρθρου 21 ΚΦΕ και από ΔΕΑΦ Α 1033419 ΕΞ 2016/2.3.2016 που παρέθεσα παραπάνω.
Επίσης, έδειξα στην προηγούμενη δημοσίευση ότι δεν μπορούν να το χαρακτηρίσουν ως επιχειρηματική δραστηριότητα με χρήση της παραγράφου 4 άρθρου 21 ΚΦΕ, γιατί η πηγή είναι γνωστή, νόμιμη και δικαιολογημένη.
Το να θεωρούμε δεδομένους τους αυθαίρετους ισχυρισμούς του ελέγχου, ξεπερνά τον σκοπό της παρούσας συζήτησης. Αν σε αδικήσουν κάνεις προσφυγές.
Από όσα παραθέτεις προκύπτει ότι το άρθρο 42 και το άρθρο 21 συλλειτουργούν: ότι είναι στη μία περίπτωση δεν μπορεί να είναι στην άλλη.
Ακριβώς έτσι είναι. Όλες οι κατηγορίες εισοδημάτων είναι αμοιβαία αποκλειόμενες - κάθε ποσό εισοδήματος ανήκει μόνο σε μια κατηγορία (μπορεί ένα μέρος του να ανήκει σε μια και άλλο μέρος σε άλλη, αλλά όχι ταυτόχρονα σε δύο).
ΩΣΤΟΣΟ, η τελευταία διάταξη που παραθέτεις κάνει λόγο για δυνατότητα του Υπουργού Οικονομικών να επεκτείνει τη φορολογητέα βάση σε κάθε άλλη ρυθμιζόμενη αγορά ή άλλους τίτλους. . Δεν γνωρίζω να υπάρχει τέτοια απόφαση που να αναφέρεται σε κρυπτονομίσματα άρα δεν επηρεάζει τη συζήτησή μας.
Η διάταξη που παρέθεσα δείχνει την γενική λογική την οποία εγώ αντιλαμβάνομαι ως εξής:
"Ό,τι διαπραγματεύεται σε οργανωμένη αγορά, ανήκει στο άρθρο 42 και θα μπει εκεί όταν προκύψει ανάγκη". Το γεγονός ότι αυτή η φράση δεν υπήρχε πριν και φρόντισαν να την συμπεριλάβουν στο άρθρο 21 δείχνει ακριβώς αυτό και είναι σημαντικό για να προβλέψουμε τον μελλοντικό χαρακτηρισμό των κρυπτονομισμάτων. Το ανέφερα πληροφοριακά επειδή είναι σχετικό και δεν σκόπευα να μολύνω την συζήτησή μας.
Περαιτέρω, τα κρυπτονομίσματα δεν ανταλλάσσονται -εξ' όσον γνωρίζω- κατά βάσει σε οργανωμένη αγορά αλλά over the counter.
Οι περισσότερες OTC συναλλαγές εμπλέκουν ανταλλακτήρια, ΠΜΔ, γραφεία συμψηφισμού (clearing houses), που όλα είναι μέσα στο άρθρο 42. Στη διάταξη που παρέθεσα, αναφέρονται ως
“κάθε άλλη ρυθμιζόμενη αγορά”. Εδώ λέμε απλά
“οργανωμένη αγορά” για να μην τα απαριθμούμε όλα κάθε φορά.
Αν μια συναλλαγή γίνεται απευθείας μεταξύ φυσικών προσώπων (εκτός οργανωμένης αγοράς), τότε δεν εμπίπτει στο άρθρο 42 και μπορεί να είναι ή να μην είναι επιχειρηματική δραστηριότητα (ανάλογα με το αν υφίσταται κερδοσκοπική πρόθεση).
Προσωπικά μιλώντας αυτό που εσύ ορίζεις ως ρίσκο εγώ το ονομάζω "λύτρωση". Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να μου πει το κράτος ξεκάθαρα "ότι αφορά κρυπτονομίσματα και παράγωγα κρυπτονομισμάτων -πλην της εξόρυξης- φορολογούνται με 15% ως υπεραξία μεταβίβασης κεφαλαίου". 15% και καθάρισες.- Μια χαρά θα το έβρισκα.
Αυτό το λες επειδή θεωρείς ότι τα κρυπτονομίσματα είναι
για όλους de facto επενδυτικό προϊόν και όχι μέσο πληρωμής. Είναι σαν να πεις ότι δεν θα έπρεπε να με πειράζει να φορολογηθούν τα δολάρια που έμειναν στην τσέπη μου από ταξίδι στην Αμερική (το συνολικό ποσό) με 15%, επειδή κάποιοι άλλοι επενδύουν σε ξένα νομίσματα.
Μέχρι να έρθει η “λύτρωση”, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: υπάρχει κερδοσκοπική πρόθεση => υπεραξία κεφαλαίου, δεν υπάρχει κερδοσκοπική πρόθεση => διάθεση περιουσιακού στοιχείου.