Η όλη συζήτηση περί p2p cash μου θυμίζει το παρακάτω και δεν ξέρω αν είμαι ο μόνος:
https://en.wikipedia.org/wiki/End-to-end_principleFurther problems can be seen with a decrease in network transparency from the addition of network address translation (NAT), which IPv4 relies on to combat address exhaustion.[26] With the introduction of IPv6, users once again have unique identifiers, allowing for true end-to-end connectivity. Unique identifiers may be based on a physical address, or can be generated randomly by the host.[27]
Όταν πρωτοφτιάχτηκε το internet/IPv4 (πριν από 40+ χρόνια) θεωρούσαν δεδομένο ότι κάθε συσκευή θα έχει πραγματική (routable/reachable/public) IP address.
Που να το φανταζόντουσαν (όπως έχει δηλώσει ο
Vint Cerf) ότι 4 δις (2 ^ 32) διευθύνσεις δεν θα ήταν αρκετές...
(άλλοι πάλι λένε ότι οι αργές 8/16-bit CPUs του τότε δεν ήταν για πολλά-πολλά)Ούτε ο Satoshi το φαντάστηκε ότι θα υπήρχε πρόβλημα με τα fees και το p2p cash principle θα πήγαινε περίπατο.
Ίσως, λέω ίσως, αν τα ήξερε όλα αυτά να έβαζε στο halving να αυξάνεται το block size κάθε 4 χρόνια (αν όχι διπλασιασμός, έστω +50%) αυτόματα χωρίς hard fork και να μην έχουμε όλα αυτά τα debates.
Δεν έχω κάνει τους ακριβείς υπολογισμούς να δω αν βγαίνει κανά τερατώδες block size το 2140
, αλλά σίγουρα η τεχνολογία προχωράει και μπορεί τότε να έχουμε χωρητικότητα PetaBytes σε μια microSD.
Γενικώς η τεχνολογία προχωράει λόγω Moore's law, όμως το Bitcoin είναι αυτό που είναι και δεν αλλάζει (όπως ακριβώς δεν αλλάζει ούτε το IPv4).
Ακόμα περιμένουμε το σωτήριο IPv6 να γίνει mainstream... και μάλλον θα περιμένουμε πολύ ακόμα. Δεν βλέπω τις εταιρίες πρόθυμες να πετάξουν τρις $ hardware/software στα σκουπίδια και να επανεκπαιδεύσουν το προσωπικό στα μακρυνάρια IPv6 addresses (δεν έγινε τις καλές εποχές που δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα, θα γίνει σήμερα σε εποχές κρίσης?).
Με τα παραπάνω αυτό που θέλω να πω είναι ότι όπως κατάπιαμε τους περιορισμούς του IPv4 και κουτσά-στραβά κάνουμε την δουλειά μας με NAT + UPnP, κάπως έτσι θα πρέπει να καταπιούμε και τους περιορισμούς του Bitcoin.
Βέβαια το NAT πολλαπλασιάζει το address sharing σε μεγάλο βαθμό (θεωρητικά έως και 65536 φορές -όσες και οι TCP/UDP ports-, πρακτικά σε ένα
τυπικό home /24 subnet επιτρέπει σε 254 συσκευές να μοιραστούν μια public IP).
Το SegWit από την άλλη έδωσε μόνο 4x boost στο block size... χρειάζεται κάτι πολύ περισσότερο (πιο κοντά στα παραπάνω μεγέθη του NAT) για να δούμε αξιόλογο scaling.
Δυστυχώς δεν μπορώ να απαντήσω τι θα μπορούσε να είναι αυτό, σίγουρα όμως υπάρχουν αρκετά μυαλά εκεί έξω που σπαζοκεφαλιάζουν να βρουν μια αντίστοιχα καινοτόμα λύση.
ΥΓ: Όσον αφορά τον συγκεντρωτισμό που παρατηρείται στους miners, πάλι θα προτείνω μια ιστορική αναδρομή στον χώρο του IT:
Σκληροί δίσκοι (έχουν απομείνει μόνο 3 εταιρίες, δεν ήταν πάντα έτσι όμως):
Μικροτσίπ:
Γενικά υπάρχει ένα μοτίβο συγκεντρωτισμού, ένα ιδιότυπο ολιγοπώλιο... λόγω αυξανόμενων R&D costs.
Τα ίδια ακριβώς έχουν συμβεί σε CPUs (δεν είχαμε πάντα μόνο Intel & AMD), κάρτες γραφικών (χρυσή εποχή τα 90s για όσους τα έζησαν), ακόμα και ISPs (κάποτε είχαμε πολλούς στην Ελλάδα, εποχές SparkNet).
